Jaar: 2018
Regisseur: Wash Westmoreland

Colette, een film over schrijven, wilde ik als gelijkgestemde ziel wel zien. Maar of het ook echt een goede film zou zijn, vond ik moeilijk om te voorspellen. 

Vrouwenfilm

Gelukkig verraste de film mij in positieve zin. Het is – gender-neutraal bekeken – best wel een vrouwenfilm denk ik. Waarom? Omdat het mooi, warm en tegelijkertijd feministisch is.

Thema’s

Hoofdpersoon Colette (Keira Knightley) trouwt als plattelandsmeisje met een oudere man, de in Parijs bekende en beruchte schrijver Willy (Dominic West). Hieruit ontstaat een verhaal over naïviteit, geld, zaken, doorzettingsvermogen, leugens en over de vraag wat liefde is.

Waarom dan warm?

Het begint warm. Het begint met liefde. De leugens volgen later. En eigenlijk is er dan ook nog steeds liefde. Of in ieder geval seks. Op allerlei creatieve manieren.

Realistisch

Wat je ziet is op een bepaalde manier realistisch. De thema’s zijn iedereen wel bekend denk ik. Het is dan ook een biografie over het leven van de Franse schrijfster Sidonie-Gabrielle Colette. Iets waar ik zeker tegen het einde van de film extra respect voor kreeg.

Mooi om te zien

Ik noem de film mooi, omdat zowel de hoofdpersonen zelf, als de omgeving waarin Colette en Willy verkeren, evenals hun kleding, erg mooi is. Denk aan landhuizen, mooie natuur en deftige Parijse feestjes. Het is dus mooi om naar te kijken. En het oog wil nou eenmaal ook wat.

Feministisch

Tot slot is de film feministisch. Omdat de hoofdpersoon Colette voor zichzelf opkomt. In een tijd –  eind negentiende, begin twintigste eeuw – waarin vrouwen dat niet deden en ook niet móchten doen, door de heersende cultuur. Extra indrukwekkend daarom.

Conclusie

Colette vind ik een erg mooie film die ik – vooral als je affiniteit hebt met schrijven of feminisme -zeker kan aanraden.

IMDb naar Colette.