Jaar: 2019 Regisseur: Eva Ionesco
Mijn enige bezoekje dit jaar aan Internationaal Filmfestival Rotterdam (IFFR) was er één om niet snel te vergeten. Dionysisch, is de perfecte benaming. Nietzsches gronddrift, gekenmerkt door verandering en beweging, vervoering en bandeloosheid. Lees verder
Jaar: 2018 Regisseur: Wash Westmoreland
Colette, een film over schrijven, wilde ik als gelijkgestemde ziel wel zien. Maar of het ook echt een goede film zou zijn, vond ik moeilijk om te voorspellen.
Lees verder
Jaar: 2007 Regisseur: Olivier Meyrou
‘Alwéér over Yves Saint Laurent’, dacht ik toen ik Celebration afgelopen maand op het IDFA-programma zag staan. Denkende aan Yves Saint Laurent (2014), Saint Laurent (2014) en L’amour fou. Wat ik me niet realiseerde is dat de film uit 2007 komt. Het is dus niet wéér een film, maar óók een film. En mijn nieuwsgierigheid won het toch. Lees verder
Jaar: 2018
Regisseur: Christophe Honoré
Franse films kan ik vaak wel waarderen. Zo ook Plaire, aimer etc courir vite. Zogenaamd een film over mannen die dialogen voeren over de liefde. In de praktijk meer een film over de liefdesrelaties van één schrijver. Zeker leuk, maar er zijn wel wat minpuntjes. Lees verder
Jaar: 2003
Regisseur: Bernardo Bertolucci
Door The Dreamers was ik al geobsedeerd, voordat ik de film zag. De foto’s vond ik prachtig en fascinerend. Nu ik deze boekverfilming van The Holy Innocents (Gilbert Adair) eenmaal bekeken heb, is The Dreamers direct mijn favoriet. Films als deze, ik wilde dat ze vaker gemaakt werden.
Lees verder
Jaar: 2017
Regisseur: Claire Denis
Zie een overdaad aan ongemakkelijkheid, in deze zoektocht naar liefde. Un beau soleil intérieur draait om het onbevredigende liefdesleven van de Parijse kunstenares Isabelle (Juliette Binoche).
Lees verder
Als ik Diane Lane zie, moet ik denken aan Under the Tuscan Sun, wat ik een vermakelijke B-film vond over een vrouw in Italië. Nu ik haar weer in Paris Can Wait zie, moet ik concluderen dat er iets is in haar acteerstijl, dat op mij kunstmatig en overdreven overkomt. Niet dat het vervelend is om films met haar te kijken, maar haar personages lijken voor mij steeds net niet helemaal realistisch.
Lees verder
Wees voorbereid op heel wat erotische scènes… maar als dat geen probleem is, dan is Love echt een aanrader wat mij betreft.
Lees verder
Dior & I gaat over de eerste modeshow door modeontwerper Raf Simons voor Christian Dior, die hij in acht weken tijd moet maken. Simons komt hiermee voor het eerst in aanraking met haute couture. Omdat hij bij Jill Sanders het imago had van een minimalist – iets waar hij het niet mee eens is – probeert hij dat met deze show voor Dior te vereffenen. Lees verder
Dutch
English
French
German
Italian
Japanese
Spanish