Jaar: 2018 Regisseur: Laura Bispuri
Waan je in het boerenland van Italië. Ruig, onbeschaamd en recht-voor-zijn-raap. Evenals The Children Act – die ik op dezelfde avond zag – verraste Figlia Mia mij in positieve zin. Kijken naar zo’n minder commerciële, op het oog ietwat saaie filmhuisfilm kan een verrijking zijn.
Gebed zonder eind
Hoofdpersoon is het kleine meisje Vittoria (Sara Casu), dat opgevoed wordt een moeder die niet haar biologische blijkt te zijn. Maar dat is niet zonder reden, haar biologische moeder Angelica (geweldig gespeeld door Alba Rohrwacher) is een gebed zonder eind. De personificatie van de woorden vrijheid en onverantwoordelijkheid.
Dierenvriend
Dat is lastig voor Vittoria. Vooral ook omdat niemand haar open verteld heeft hoe en waarom ze twee moeders heeft. En ondanks dat ze houdt van haar officiële moeder Tina (Valeria Golino), dierenvriend en levensgenieter Angelica is toch best interessant.
Pluspunten
Vooral Alba Rohrwacher maakt de film wat mij betreft goed. Het is fascinerend om naar haar te kijken, door de subtiele humor en gekte die ze meebrengt. Daarnaast is Vittoria erg schattig. En het einde van de film is top.
Concluderend
Geef je over aan Figlia Mia, en je loopt met een glimlach de filmzaal uit.
IMDb naar Figlia Mia.