Jaar: 2017
Regisseur: John Carroll Lynch

Dit zijn van die films waar ik gelukkig van word. Er gebeurt gek genoeg weinig in Lucky. En toch is het fascinerend en aangenaam om naar te kijken. Lucky wordt simpelweg fantastisch goed gespeeld. 

Cowboy

Lucky (Harry Dean Stanton) is een man in de herfst van zijn leven. Deze negentigjarige cowboy leeft in een klein dorpje ergens in de woestijn van Arizona, met elke dag dezelfde activiteiten en dezelfde mensen die hij ziet. Hij heeft duidelijke voorkeuren en anderzijds desinteresses. 

Schildpad

Zijn beste vriend Howard (David Lynch) leeft op dezelfde manier, maar dan met zijn schildpad President Roosevelt. De dag eindigt met een borrel in de kroeg. Waarbij er gepraat wordt over het leven én de liefde.

Gehaat

En dan is nog een klein rolletje voor Ron Livingston, als de gehate advocaat Bobby Lawrence die dingen regelt, die Lucky onzin vindt. Lucky heeft het leven al helemaal door namelijk en geen ruimte voor mensen die er anders over denken.

Leeftijd

Wat ik me steeds afvroeg tijdens het kijken blijkt ook waar te zijn, Harry Dean Stanton is daadwerkelijk zo oud als het personage dat hij speelt. Wat wel indrukwekkend is. Dit is bovendien één van de laatste rollen van de acteur, vlak voor zijn overlijden op 15 september 2017.

Humor & filosofie

Kijken naar Lucky betekent lachen, om de beelden die je ziet en de humor in de uitspraken die je hoort. Vaak filosofische quotes van de cowboy zelf. Het laat je vooral nadenken over ouderdom en ouder worden.

Concluderend

Ik vind Lucky een tamelijk geniale film. Als je houdt van filmhuisfilms en één of meerdere van de acteurs, zeer de moeite waard. Al is het alleen maar om een negentigjarige man een rol – op fantastische wijze – te zien spelen. Aanrader.

IMDb naar Lucky.