Jaar: 1992 
Regisseur: Martin Brest

Deze parel kwam ik tegen op Netflix. Hoewel ik nooit van de titel gehoord had, wekten de filmbeelden een goede indruk. Een hoofdrol voor Al Pacino klonk veelbelovend en met Philip Seymour Hoffman in een film – die nog erg jong is in 1992 – doe je mij een plezier.

Thanksgiving

De ambitieuze Charlie (Chris O’Donnell) studeert aan de exclusieve Baird School – een voorbereiding voor de universiteit – en is in tegenstelling tot zijn vrienden niet rijk. Daarom kan hij met Thanksgiving niet naar zijn ouders. Hij solliciteert op een weekendbaantje als hulpverlener voor een blinde, zodat hij met kerst hopelijk wél naar zijn ouders kan. Daar treft hij voormalig kolonel Frank Slate (Al Pacino) aan. Een zeer norse, moeilijke, oude man. Die het hem allerminst makkelijk maakt.

Moeilijke scène

Het duurde even voordat ik lekker in het verhaal zat. Dit kwam doordat het begin van de film een lange dialoog beslaat tussen Charlie en de kolonel. Of beter gezegd: een monoloog van de kolonel. Die scène vond ik wat moeilijk en negatief, maar als je dit eenmaal hebt uitgekeken, wordt het verhaal leuker en leuker.

Diepgang

Frank Slate heeft wilde plannen voor het weekend en Charlie, die een wonderlijke rust over zich heeft, houdt het ondanks veelvuldige momenten van verbazing en ongeloof, wel uit met hem. De band tussen de twee krijgt zelfs een dusdanige diepgang tegen het einde van de film, dat ik er een traantje om gelaten heb.

Rijke student

De rol van Philip Seymour Hoffman – George in Scent of a Woman – is overigens maar klein, hij is één van die rijke studenten die bevriend is met Charlie. Met weinig gevoel voor goed en kwaad, een thema van de film.

details

Een paar details: de film is gebaseerd op een boek. Namelijk Il Buio E Il Miele van Giovanni Arpino. Alle boekverfilmingen zijn meestal mooi, dus ik had het kunnen weten. Een ander, bijna nog interessanter detail: Leonardo diCaprio deed auditie voor de rol van Charlie. En Jack Nicholson was voor Brest de eerste keus voor de rol van de kolonel. Het had dus een compleet andere film kunnen zijn.

Eindoordeel

Prachtige, maar ook onstuimige film. Over depressie, familie, vriendschap, verraad en het juiste doen. Echt een aanrader.

Link naar Scent of a Woman.