marriage story

Marriage Story: guur

Jaar: 2019
Regisseur: Noah Baumbach

Vlak nadat ik – alweer weken geleden – een half uur lang natregende op de fiets om Marriage Story te bekijken in de Filmhallen, hoorde ik dat deze film ook op Netflix te zien is. Doe dus vooral niet zoveel moeite als ik deed.  Lees verder

parasite

Parasite: ziek (goed)

Jaar: 2019
Regisseur: Bong Joon-ho

Parasite draaide al een tijdje en enerzijds wilde ik er al wekenlang naartoe. Anderzijds vreesde ik enge scènes. Toch werd ik blij toen ik deze Zuid-Koreaanse film van dezelfde regisseur als Netflix-film Okja, eindelijk bekeek. Lees verder

The Ugly Truth

The Ugly Truth: genieten

Jaar: 2009
Regisseur: Robert Luketic

Tussen de kwaliteitsfilms door, kijk ik weleens een meer commerciële Hollywoodfilm. Vaak zie ik door een overdaad aan clichés en voorspelbare verhaallijnen het nut niet om daar recensies over te schrijven, maar voor The Ugly Truth maak ik een uitzondering. Wat een heerlijke film. Ook zeer geschikt voor deze knusse dagen op de bank met een kerstkransje.  Lees verder

Always Be My Maybe

Always be my maybe: voorspelbaar grappig

Jaar: 2019
Regisseur: Nahnatchka Khan

Het enige nadeel aan deze film vind ik het feit dat je al in de eerste minuten weet waar het verhaal naartoe gaat. Anderzijds maakt dat het kijken van Always be my maybe wel gemakkelijk. Je leunt ontspannen achterover.  Lees verder

LES GOÛTS ET LES COULEURS

Les goûts et les couleurs: alternatieve Valentijnsdagfilm

Jaar: 2018
Regisseur: Myriam Aziza

De rating voor deze Franse film op IMDb is belachelijk laag – een 5.2 – maar toch nam ik de gok, aangezien het een filmhuisfilmerige uitstraling heeft. Zowaar nog een zeer geschikte, alternatieve Valentijnsdag-film ook.  Lees verder

mona lisa smile

Mona Lisa Smile: prachtig

Jaar: 2003
Regisseur: Mike Newell

“Een progressieve docent stimuleert vrouwelijke studenten om meer uit het leven te halen dan alleen trouwen,” las ik op Netflix. Dit sprak me wel aan in Mona Lisa Smile. Bovendien stelt Julia Roberts eigenlijk nooit teleur. Ook deze keer niet. Lees verder

forgetting sarah marshall

Forgetting Sarah Marshall: grappig

Jaar: 2008
Regisseur: Nicholas Stoller

Typisch zo’n Netflix-film, was mijn eerste gedachte. Zo’n nét niet goede komedie, speciaal voor het Netflix-publiek, wiens eisen minder hoog zijn dan bijvoorbeeld het Cineville-publiek. Maar Jason Segel in de hoofdrol trok me wel en de 7.2 op IMDb gaf hoop. Lees verder

she's gotta have it

She’s gotta have it: top

Jaar: 1986
Regisseur: Spike Lee

In het jaar nadat ik geboren werd, kwam deze film uit. Toch duurde het lang voordat ik de titel ontdekte. Vervolgens was ik lange tijd benieuwd naar She’s gotta have it, maar keek ik niet doordat ik de twee keer dat ik startte met kijken, afhaakte door de slome zwart-wit beelden en het lichtelijk dramatische muziekje tijdens de eerste minuten.  Lees verder