Definitely maybe, ryan reynolds

Definitely, Maybe: schattig

Jaar: 2008
Regisseur: Adam Brooks

In deze raamvertelling geeft Will (Ryan Reynolds), nadat zijn dochter Maya (Abigail Breslin) lang aandringt, haar een kijkje in zijn dating-geschiedenis. Hij had drie liefdes in zijn leven: het meisje moet raden wie van de drie haar moeder is. Maya begint de uitleg ‘Het is ingewikkeld’, steeds beter te begrijpen. 
Lees verder

Get Shorty: ruig

Jaar: 1995
Regisseur: Barry Sonnenfeld

Get Shorty wilde ik al een tijdje kijken maar stond niet erg hoog op mijn prioriteitenlijst. Want hoewel ik interesse had in de jaren negentig-sfeer van deze film en de rol van John Travolta, dacht ik een B-film te gaan zien. Maar Get Shorty blijkt mee te vallen: het is een vermakelijke misdaadfilm en nog best goed ook.
Lees verder

Call me by your name: lief

Jaar: 2017
Regisseur: Luca Guadagnino

Abrikozensap, gepelde eitjes en vers gevangen vis. Boeken lezen in de schaduw, fietstochten die nergens naar leiden en zwemmen als je er zin in hebt: Call me by your name toont de ontspannen zomer van een Amerikaans-Italiaanse Joodse familie in het noorden van Italië. Muzikaal begeleid door het prachtige pianospel van de zeventienjarige hoofdpersoon Elio (Timothée Chalamet) Lees verder

The Dreamers: prachtig

Jaar: 2003
Regisseur: Bernardo Bertolucci

Door The Dreamers was ik al geobsedeerd, voordat ik de film zag. De foto’s vond ik prachtig en fascinerend. Nu ik deze boekverfilming van The Holy Innocents (Gilbert Adair) eenmaal bekeken heb, is The Dreamers direct mijn favoriet. Films als deze, ik wilde dat ze vaker gemaakt werden. 
Lees verder

Mean Girls: listig

Jaar: 2004
Regisseur: Mark Waters

Gek genoeg had ik deze high school klassieker nog nooit gezien. Het moment was daar, om deze comedy met Lindsay Lohan (nieuwkomer Cady), Rachel McAdams (uberbitch Regina), Amanda Seyfried (laagbegaafde Karen) en Lizzy Caplan (alto Janis) eens te bekijken.
Lees verder