Jaar: 2002
Regisseur: Miguel Arteta

The Good Girl was een verrassende kijkervaring. Terwijl ik een simpele dramafilm met romantiek verwachtte, was dit toch een meer serieuze film. Depressie voert de boventoon in het leven van Justine (Jennifer Aniston), zelfs op haar gelukkigste momenten is ze nog niet opgewekt. 

Saai

Ze werkt dan ook voor een tergend saaie winkel, met slechts één kleurrijk persoon: Cheryl (Zooey Deschanel). Maar depressieve mensen trekken elkaar aan, dus Justine raakt juist bevriend met een andere werknemer: de levenloze Holden (Jake Gyllenhaal). 

Gedeeld leed

Voor Justine is het leven moeilijk en nutteloos. Ze haat alles en iedereen. Holden begrijpt haar en dat zorgt voor een band tussen de twee. Die band gaat vele malen dieper dan Justine oorspronkelijk van plan was.

Afdwalen

Wat moet ze doen? De rode draad in het verhaal is dat je kan afdwalen van je pad, afgeleid kan worden door het leven. En dat twee labiele mensen bij elkaar, weinig goeds brengen. Maar hoewel Justine het goede meisje vertegenwoordigt, vindt ze het moeilijk om haar eigen pad te kiezen.

Slachtoffers

Één scène in de film vond ik afgrijselijk. Zonder in detail te treden, gaat dit om een afpersing door Bubba, de beste vriend van Justine’s man. Zo is er ook nog een ander slachtoffer in The Good Girl, die dat alleen maar is doordat Justine zo goed kan liegen. Wat dan weer verbazingwekkend is voor een ‘good girl’.

Gitzwarte humor

Officieel is dit ook een comedy. En hoewel de film wel gitzwarte en droge humor in zich heeft, vind ik het geen typische comedy. Als je echt iets grappigs wilt zien, is The Good Girl niet perse de beste keus om te kijken.

Conclusie

Toch vond ik The Good Girl, door de samenhang tussen Justine’s ernstige depressie, de extreme saaiheid in de winkel waar ze werkt en de overkoepelende droge humor in de film, wel zeker plezierig om naar te kijken. Aanrader voor als je zin hebt in een wat oudere drama-/comedy-film.

Link naar The Good Girl.