De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween is gebaseerd op de gelijknamige romandebuut van de Zweedse, in Zwitserland woonachtige journalist en auteur Jonas Jonasson (1963).
Tag: Ongevraagd filmadvies
Happily ever after (Tatjana Bozic) -> Interessant onderzoek exen
Wil je de details zien van iemands liefdesleven, kijk dan naar Happily ever after. Deze vrouw – Tatjana Bozic – kent weinig schaamte. Ze filmt haar meest recente relatie op alle mogelijke momenten, van verliefdheid tot ruzies, van zwangerschap tot de geboorte van haar kind. Maar wees niet bang, díe details laat ze je bespaard.
Extravagant
Ook van een eerdere liefde heeft ze een film gemaakt. Dat vind ik wel grappig. Naarmate je langer naar de film kijkt zie je dat deze vrouw humor heeft. Daarnaast is ze extravagant, een vrije geest en heeft veel gevoel voor drama. Ze studeerde in Moskou journalistiek en daar begon ook haar liefdesleven. Lees verder
Tracks (John Curran) -> Prachtig
Een absolute aanrader in het rijtje is Tracks. Ik zal vertellen waarom.
Het was voor mij een twijfelgeval qua keus: het verhaal sprak me wel aan, delen uit de trailer minder. Door de makers van The King’s Speech was voor mij geen motivatie (erg teleurstellende film). Advies van het bioscooppersoneel kon ik vergeten want die hadden de film niet gezien. Uiteindelijk op verwachting een luchtige film te gaan zien met veel natuur de gok gewaagd.
Yves Saint Laurent (Jalil Lespert) -> Depressief portret modeontwerper
De in 2008 overleden modeontwerper (1 augustus 1936, Algerije) is nu voor eeuwig vastgelegd op het witte doek.
Ik wist niet zoveel over het leven van Yves Saint Laurent maar tijdens de film die gebaseerd is op het boek van Laurence Benaïm (‘Debut: Yves Saint Laurent 1962’) ontdek je dat zijn carrière begint bij Dior. Hij verhuist op zijn achttiende naar Parijs om voor deze ontwerper te werken. Nadat Christian Dior in 1957 overlijdt, mag hij haute couture ontwerpen voor zijn modehuis. Lees verder
The Breakfast Club (John Hughes) (1985) -> Diepzinnige jeugdige dialogen
Het is een persoonlijke voorkeur maar films uit de jaren tachtig zijn erg vermakelijk. Niet alleen de filmstijl is anders, ook de kleding, de kapsels. Ik kijk er graag naar, zodat ik kan wegdromen naar deze tijd.
Dead Man (Jim Jarmusch) (1995) -> Gruwelijke zwart/wit film
Ik heb deze film in New York in het Lincoln Center mogen aanschouwen, onder begeleiding van een Q&A met de filmmaker Jim Jarmusch. Jim Jarmusch blijkt een grappig karakter te zijn dat graag de draak steekt met zijn eigen leven. Dat doet hij ook met zijn films. Dead Man is een zwart/wit-film en in het begin geeft dat een gevoel alsof je naar een klassieker uit je opa en oma’s tijd kijkt. Is eenmaal Johnny Depp in beeld, dan begin je voorzichtig achterover te hangen.
The Book Thief (Brian Percival) -> Lief
The Book Thief trok me als een interessant historisch verhaal. Maar The Book Thief is een lief verhaal over de oorlog. Een moedig meisje, dat er overigens ook erg schattig uitziet (Sophie Nélisse), wordt vrienden met een onderduiker. Het lijkt bijna een romantische liefde. Het zou daarentegen geen oorlogsfilm zijn, als er geen doden zouden vallen. Het meisje verliest veel van haar dierbaren. Verder lijkt het een verhaal over boeken maar dat valt mee. Leuke film voor tussendoor, geen wereldwonder.
Link naar IMDb.
Synecdoche (Charlie Kaufman) (2008) -> Artistiek drama
Met Filmhuis Cavia mijn eerste kennismaking gehad. Filmhuis is een grote naam voor deze locatie. Het is een filmverdieping, met één filmzaal. Het interieur is sinds de jaren tachtig niet veranderd maar er is wel moeite gedaan om sfeer te creëren. Er hangt een grote mooie poster aan de muur van de film Lolita. Waarvan het boek nog steeds smachtend op me ligt te wachten thuis. Het mooiste aan Cavia is het gebrek aan technologie. Je ontvangt een handgeschreven filmkaartje na bestelling.
Synecdoche is een dramatische en kunstzinnige vertelling. Het is de eerste film die ik zie van Philip Seymour Hoffman sinds zijn overlijden. Dat hij in deze productie een depressieve theatermaker (Caden Cotard) speelt is cru, gezien de feiten over zijn leven.
The Grand Budapest Hotel (Wes Anderson) -> Genot voor je ogen
Zondag eindelijk deze film gezien en het was een genot.
We waren vooraf warmgelopen met een cluedo-spel georganiseerd door de Jameson Preview. Acteurs speelden rollen geïnspireerd op het verhaal van The Grand Budapest Hotel.
Schilderij
We moesten raden met welk moordwapen een moord was gepleegd en door wie. Een schilderij was één van de voorwerpen en dat komt terug in de film. Lees verder
The Monuments Men (George Clooney) -> Vermakelijk
Dit is een verzameling Hollywood-acteurs die bewezen hebben grappig te zijn (Bill Murray, John Goodman, Bob Balaban), iconen (Matt Damon, George Clooney) en nieuwe pareltjes (Jean Dujardin en Dimitri Leonidas) die in de rol van soldaat in het Amerikaanse leger zich ogenschijnlijk kalm door het eind van de Tweede Wereldoorlog heen slepen. De emotie angst komt in deze film niet voor. Ook stress kennen ze niet. Iets wat je toch zou verwachten als soldaat in een oorlogsfilm.