Long day's journey into night

Long day’s journey into night: symbolisch

Jaar: 2018
Regisseur: Gan Bi

Een man is op zoek naar zijn geliefde van twintig jaar terug. Er is een groen notitieblok. Een herinnering. Een beschreven romance. Een foto. Een appel. Het speelt allemaal een rol in deze dromerige vertelling, die een onderscheiding kreeg op Cannes filmfestival en eerder op IFFR draaide. Lees verder

Le Semeur (The Sower): heet

Jaar: 2017
Regisseur: Marine Francen

‘Stap in de wereld van film’, is wat Cineville promoot. Vaak is die wereld niet zo ver van je bed. Wel bij Le Semeur. Voordat je denkt aan aliens en special effects, je gaat naar de tijd dat vrouwen – altijd weer die vrouwen – de was deden in het buurtbadje.  Lees verder

Wild at Heart

Wild at Heart: wild

Jaar: 1990
Regisseur: David Lynch

Mijn verwachting was dat ik Wild at Heart top zou vinden. Dat blijkt ook zo te zijn. Wat een fantastische film. Direct een favoriet. Het kreeg in 1990 dan ook de Gouden Palm op Cannes Film Festival. Lees verder

My Own Private Idaho

My own private Idaho: te gek

Jaar: 1991
Regisseur: Gus van Sant

Gek genoeg zijn de bekendste films van Gus van Sant me altijd ontglipt. Door Lab111 die afgelopen zomer deze selectie vertoonde, werd ik herinnerd aan dit feit. In de zomer ontglipten mij de films wederom, maar deze winterperiode zag ik eindelijk een kans om My Own Private Idaho eens uit te checken. In Rialto deze keer.
Lees verder

mulholland drive

Mulholland Drive: psychedelisch

Jaar: 2001
Regisseur: David Lynch

Voor velen waarschijnlijk bekend terrein, maar zelf had ik deze beroemde Lynch-film nog nooit gezien. Nieuwsgierig maar ook lichtelijk benauwd voor de ‘enge’ scènes, ging ik in de bioscoopzaal zitten. Lees verder

forgetting sarah marshall

Forgetting Sarah Marshall: grappig

Jaar: 2008
Regisseur: Nicholas Stoller

Typisch zo’n Netflix-film, was mijn eerste gedachte. Zo’n nét niet goede komedie, speciaal voor het Netflix-publiek, wiens eisen minder hoog zijn dan bijvoorbeeld het Cineville-publiek. Maar Jason Segel in de hoofdrol trok me wel en de 7.2 op IMDb gaf hoop. Lees verder

Colette: feministisch

Jaar: 2018
Regisseur: Wash Westmoreland

Colette, een film over schrijven, wilde ik als gelijkgestemde ziel wel zien. Maar of het ook echt een goede film zou zijn, vond ik moeilijk om te voorspellen. 
Lees verder

shoplifters

Shoplifters (Manbiki kazoku): interessant

Jaar: 2018
Regisseur: Hirokazu Koreeda

Shoplifters is typisch zo’n film die veel aandacht krijgt in de media, maar dan kan tegenvallen doordat je er een te hoge verwachting van hebt. Dat was exact wat ik vreesde, maar onnodig bleek later.  Lees verder

she's gotta have it

She’s gotta have it: top

Jaar: 1986
Regisseur: Spike Lee

In het jaar nadat ik geboren werd, kwam deze film uit. Toch duurde het lang voordat ik de titel ontdekte. Vervolgens was ik lange tijd benieuwd naar She’s gotta have it, maar keek ik niet doordat ik de twee keer dat ik startte met kijken, afhaakte door de slome zwart-wit beelden en het lichtelijk dramatische muziekje tijdens de eerste minuten.  Lees verder