Jaar: 2018
Regisseur: Hiroyasu Ishida

De pinguïn trok me aan. Heel simpel. Japanse films met een grote schattigheidsfactor zijn nou eenmaal aanlokkelijk voor me. Net als voor vele andere Camera Japan festivalbezoekers, want deze anime was snel uitverkocht. 

slim jongetje

Direct al tijdens de openingsscène wist ik dat ik me daarin niet vergist had. Het begint bij een studerend jongetje, Aoyama-kun (Stem: Kana Kita), dat zichzelf heel slim vindt, en al heeft uitgedokterd met wie hij later gaat trouwen. “Jammer voor alle andere meisjes die met mij willen,” denkt hij gekscherend, doch serieus.

Onderzoekslab

Al snel komen de koddige pinguïns in beeld en beland je in een groot avontuur, verteld door de ogen van Aoyama-kun. Hij is op een missie om het mysterie in de stad op te lossen en maakt van zijn slaapkamer een Onderzoekslab.

Kinderfilm

Ergens middenin de film zitten wat special effects, die iets te ver van mijn bed stonden en wat mij betreft niet hadden gehoeven, maar anderzijds had ik het kunnen verwachten van een kinderfilm. Een klein beetje gekte en fantasie hoort daar nou eenmaal bij.

Verliefdheid, jaloezie

Wat er verder nog aan bod komt: verliefdheid, grote tieten (je zult me later begrijpen), trucs met een colablikje, pesterijen (hoe kan het ook anders in een kinderfilm), jaloezie en vele experimenten.

Conclusie

Kortom, een avontuurlijke (kinder-)film, die je niet wilt missen. Ik niet in ieder geval. Aanrader voor iedereen die van anime houdt, en in het bijzonder de schattige.

IMDb naar Penguin Highway.