Jaar: 2009
Regisseur: Xavier Dolan

Ik was al geïntrigeerd door het autobiografische verhaal van deze film – namelijk Xavier Dolan’s moeizame relatie met zijn moeder – maar ik ben ook geintirigeerd door de film zelf. Opnieuw zie ik een knap staaltje werk uit de hand van Dolan.

zestienjarige Hubert

In deze film, waarin de filmmaker zelf weer een rol in heeft – dé hoofdrol –  is hij de zestienjarige Hubert die gek wordt van zijn moeder Chantale (Anne Dorval) en graag op zichzelf wilt wonen. Hij vertelt zijn moeder niets meer over zijn privéleven en worstelt met de vraag of hij wel van zijn moeder houdt.

Vermoord

Vandaar ook de titel J’ai tué ma mère – Ik heb mijn moeder vermoord. Het zijn woorden waar Hubert in gedachten mee speelt. En soms zelfs uitspreekt. Daar krijgt Juf Julie (Suzanne Clément) lucht van.

Zelfde acteurs

Het grappige aan films van Dolan is dat je steeds dezelfde acteurs tegenkomt. Anne Dorval speelt ook in Les Amours Imaginaires en in Mommy (als moeder wederom), Suzanne Clément speelt zowel in deze film als in Mommy. En Niels Schneider zag ik naast zijn rol in J’ai tué ma mère, ook in Les Amours Imaginaires.

Liefde

J’ai tué ma mère is een film waarvan je de situatie gaat begrijpen. Want hoewel je Huberts worsteling ziet, zie je ook de liefde die hij in zich heeft voor zijn moeder. En voor zijn vriend Antonin (François Arnaud) overigens…

Aanrader?

Mooie film. Aanrader voor wie zin heeft in een moeder-zoon verhaal met een klein beetje gay-romantiek.

Link naar J'ai tué ma mère.