Jaar: 2017
Regisseur: Michaël R. Roskam
Deze Frans-Belgische productie met Matthias Schoenaerts and Adèle Exarchopoulos (van La Vie d’Adele), is een aparte kijkervaring. Le Fidèle begint zo cool, dat je een James Bond-gevoel krijgt en met plezier aan het kijken bent. Totdat het tweede deel van de film begint. Lees verder
Jaar: 2017
Regisseur: Claire Denis
Zie een overdaad aan ongemakkelijkheid, in deze zoektocht naar liefde. Un beau soleil intérieur draait om het onbevredigende liefdesleven van de Parijse kunstenares Isabelle (Juliette Binoche).
Lees verder
Jaar: 2013 Regisseur: Antoinette Beumer
Omdat op het Nederlands Film Festival Soof 2 in première gaat, besloot ik om Soof te kijken. Mijn verwachting van beide films was laag, maar dat Soof 2 meedingt voor een Gouden Kalf liet mij geloven dat in deze filmserie wat goeds te ontdekken valt.
Lees verder
Jaar: 2016 Regisseur: Aisling Walsh
Ethan Hawke zie ik vaak in wat minder bekende, maar mooie films. Dat maakte me ook benieuwd naar Maudie. Mijn enige vrees wat dat de film wat te dramatisch zou zijn. Onnodig, zo bleek. Je ziet hoe Maud (Sally Hawkins) – een vrouw met een fysieke handicap die door niemand serieus wordt genomen – uit haar schulp trekken en iedereen laten zien wat ze waard is. Lees verder
Voorafgaand aan The Big Sick had ik me niet verdiept in deze film. De filmzaal binnenlopend had ik daarom geen idee of ik een goede film kon verwachten, ik wist alleen dat al mijn vrienden het wilden zien. “Was dit nou een romantische comedy?” Controleerde ik bij mijn gezelschap, want zoiets kon ik me vaag herinneren. “Ja,” was het antwoord. Twee uur uur later wist ik het zeker: dit is een behoorlijke comedy ja. Lees verder
Jim Jarmusch verzorgde de uitvoerende productie van deze film over een man en vrouw die een kortstondige liefde beleven in Porto. Hoewel ik doorgaans wel fan ben van alles dat Jim Jarmusch aanraakt, is Porto het voor mij nét niet. Hoewel het voorbeeld dat de film schetst voor velen herkenbaar zal zijn. Lees verder
Gisteravond de voorpremière van Baby Driver gezien. Ansel Elgort in de hoofdrol prikkelde mijn interesse, zeker in combinatie met de namen Kevin Spacey en Jamie Foxx, én de 8.6 op IMDb. Het was een goede keus om te gaan kijken.
Lees verder
Netflix doet me soms aanbevelingen, en soms ben ik in een bui om daar gehoor aan te geven. Zo ook gisteravond toen ik 1 Night aanzette, volgens Netflix een 98% match. Ook al is het acteerwerk van twee van de vier hoofdpersonen niet uitmuntend, ik ben toch enthousiast over deze film. Lees verder
Song to Song is een stuk minder vermoeiend voor het oog dan Terrence Malick zijn vorige speelfilm: Knight of Cups. Dit keer is de setting meer dromerig en muzikaal. Het is een filosoferende film over het leven. Dat wil zeggen: over schuldgevoel, verraad, kiezen voor liefde, het kwetsen van mensen, verwachtingen van ouders, depressiviteit, vrijheid, onbezorgdheid en het maken van carrière.
Lees verder
De animatie Belle en het Beest uit 1991 is een film die de meeste van mijn leeftijdsgenoten wel gezien hebben tijdens hun jeugd. Ik vond het altijd één van de leukere Disney-films. De nieuwe menselijke versie ervan – Belle gespeeld door Emma Watson en Dan Stevens als het beest – is een vrije interpretatie van het origineel. Het beest is deze keer belezen! Hoe leuk. En Belle is een eigenzinnig type dat ‘heel toevallig’ óók van lezen houdt.
Lees verder