Ik ben inmiddels over mijn Philip Seymour Hoffman-depressie heen en heb koeltjes naar deze film kunnen kijken, waarin de acteur nog levend te zien is. Zelf straalt hij niet veel vreugde uit in één van zijn laatste films, als het depressieve personage rechercheur Günther Bachmann. Het is de tweede film die ik zie van Anton Corbijn (eerste was Joy Division) en ik ben wederom niet ontevreden.
Lees verder
Tag: review
Gremlins: absurd
Jaar: 1984 Regisseur: Joe Dante
Ooit de Gremlins gezien? Pas tijdens het kijken ontdekte ik dat dit een kerstfilm is. Op zich houd ik wel van kerstfilms en het sneeuwt toch al bijna in Nederland dus zette ik het kijken maar voort. En schrijf ik er nu een Ongevraagd Advies over.
Dances with Wolves (Kevin Costner) (1990) -> onbeminde schoonheid
Dances with Wolves is onbeminde schoonheid in meerdere betekenissen van het woord. Want wie kijkt er nog naar films uit 1990? Ik had de film nooit gekend als deze niet ooit bij me geïntroduceerd was.
Magic in the moonlight (Woody Allen) -> Niet de allerbeste
Magic in the moonlight is niet de beste creatie van Woody Allen. Colin Firth maakt het draaglijk. Toch zit er in Magic in the moonlight ook iets goeds. Lees verder
L’homme qu’on amait trop (André Téchiné) -> Surrealistisch
Als je deze film overweegt te kijken, houd dan rekening met het volgende.
Catherine Deneuve (Renée Le Roux in de film) is een ervaren actrice en maakt het verhaal als hoofd van het Franse casino La Palais nog wel enigszins sterk, maar het kijkt weg als een soort B-film. Dit komt door de ongepaste muziek onder de scenes en het slechte acteerwerk. Het verhaal is slecht getimed. Vooral in het begin van de film trek je bij de emoties van de personages je wenkbrauw omhoog. Het lijkt niet reëel. Lees verder
Boyhood (Richard Linklater) -> uniek
Wees voorbereid op een lange, lange bioscoopervaring. In Boyhood wordt een jongen 12 jaar lang gefilmd. Een documentaire is het niet, maar doordat dezelfde acteurs de zoon, zus, vader en moeder spelen, doet de film wel aan dit genre denken.
The way he looks (Daniel Ribeiro) -> Gay love story
Ik was er niet van op de hoogte dat deze film een onderdeel was van het Gay & Lesbian Summer Film Festival. Wat ik wist, was dat dit gaat over een jongen, die blind is en nog nooit gezoend heeft. Hij denkt dat niemand met hem wil zoenen. Het leek me leuk.
En ook na afloop ben ik enthousiast over de film. Het verhaal is eigenlijk eenvoudig, maar dat vind ik juist knap gedaan. Lees verder
The two faces of January (Hossein Amini) -> Middelmatige thriller
Tijdens het kijken van de trailer – meerdere keren getoond voorafgaand aan andere films – dacht ik al niet dat The two faces of January enorm goed zou zijn, maar mijn interesse was op een B-niveau geprikkeld. Na het kijken ben ik op dat B-niveau blijven hangen. Lees verder
The Reunion (Anna Odell) -> Geniaal
Ik weet niet of je weleens een mockumentary hebt gezien, maar ik kan het aanraden. Verfrissend genre tussen de fictiefilm en de documentaire. Lees verder
Layla Fourie (Pia Marais) -> Wanhopige alleenstaande moeder
Weer een film over Afrika. Dit is de omschrijving op Cineville: “Layla Fourie, een jonge alleenstaande moeder in Zuid-Afrika, wordt aangenomen als polygrafist, een baan waarin ze verdachten aan leugentests onderwerpt. In een omgeving van voortdurende leugens, wantrouwen en angst wordt Layla al snel zelf een verdachte.”