Tony Robbins: I Am Not Your Guru is een documentaire, anders dan alle anderen. Verwacht bij deze film over de Amerikaanse levenscoach & spreker Tony Robbins geen informatieve verhaallijn met pros en cons of een duidelijk begin en eind. De documentaire is ook niet enorm biografisch. Nee, het is een bijna twee uur durende therapeutische sessie, waar je als kijker in meegetrokken wordt. Ik denk dat Berlinger zich realiseerde dat dat al meer dan genoeg is. En daar heeft hij gelijk in. Het is een erg intense documentaire, met veel emotionele mensen. Inclusief mijzelf, moet ik stiekem toegeven. Lees verder
Tag: review
The Founder (John Lee Hancock) -> Een jacht
Twee uur lang naar een McDonalds-hamburger-gerelateerd verhaal kijken, vond ik best een opgave. Het is niet mijn lievelingsburger en culinair kan ik het ook niet noemen. Toch was ik wel benieuwd naar deze op waarheid gebaseerde speelfilm over the founder van de McDonalds-keten.
Lees verder
Manchester by the Sea (Kenneth Lonergan) -> Humoristisch drama
Wanneer je begint te kijken naar Manchester by the Sea, zie je al wat drama. Je zou dan kunnen denken dat dit de portie drama is, waar de film verder op voortborduurt. Niet juist. De film is helemaal volgeladen met drama, het ene nare evenement na het andere. Totdat je begint te begrijpen waarom hoofdpersoon Lee Chandler (Casey Affleck, broertje van ja) zo’n moeilijk persoon is.
Lees verder
Allied (Robert Zemeckis) -> Verradelijk
Tussen alle gerenommeerde kwaliteits- filmhuisfilms door, kan ik een Hollywoodproductie soms ook wel waarderen. Lekker opgenomen in de studio. Goede spanningsboog. Niet al te lastig om te volgen. Daarom keek ik naar Allied. Van al die dingen die je over deze film kunt zeggen of vinden, is in ieder geval iets een feit: dat er veel doden vallen. Niet zo gek misschien voor een film die zich afspeelt tijdens WOII, maar toch.
Lees verder
Casablancas: The Man Who Loved Women (Hubert Woroniecki) -> Fascinerend
Deze documentaire gaat over de oprichter van modellenbureau Elite. Niet direct het interessegebied van velen waarschijnlijk, toch is deze film echt de moeite waard. Dat komt bovenal omdat John Casablancas – de man waar het om draait – de voiceover is, die vanaf zijn vroege jeugd zijn levensverhaal vertelt. Erg boeiend wat mij betreft, om te zien welke keuzes hij maakte zakelijk gezien en in zijn privéleven. Lees verder
Iverson (Zatella Beatty) (2014) -> Buitengewoon
Hoe de carrière verliep van voormalig topbasketballer Allen Iverson (1975) wordt in deze documentaire vertelt. Hoewel ik wel van Amerikaans basketbal houd, wist ik nog weinig van hem. Inmiddels ben ik helemaal op de hoogte. Zowel zijn levensverhaal als zijn talent is buitengewoon en indrukwekkend.
Lees verder
Las Vegas (Jon Turteltaub) (2013) -> Lief
Deze film? De seniorenversie van The Hangover-films, maar dan met gevestigde topacteurs en een lief verhaal. Wie Michael Douglas, Morgan Freeman en Robert de Niro kan waarderen, moet deze film zeker niet overslaan. Verwacht alleen geen once-in-a-lifetime filmervaring.
Lees verder
L’odyssée (Jérôme Salle) -> Avontuurlijk
L’odyssée leek me een mooie visuele film. Mijn verwachting kwam redelijk overeen met de werkelijkheid. In L’odyssée zie je – hoe kan het ook anders – veel oceaan, vissen en wat mooie natuur. Dit biografische verhaal over de Franse Jacques-Yves Cousteau – oceaanonderzoeker, avonturier en filmmaker – gaat over wie hij als persoon was in zijn privé-leven. Waar toch wat drama en moeilijkheden in voorbijkomen.
Lees verder
Poesía sin fin (Alejandro Jodorowsky) -> Gek en gekker
Gek en dan nog gekker: dat is Poesía sin fin. Persoonlijk houd ik van over-the-top. Toch dacht ik aanvankelijk: ‘Dit gaat me te ver’. Gelukkig ben ik niet afgehaakt met kijken, want hoewel het verhaal of het vertrouwen dat er een verhaal gaat komen de eerste minuten ontbreekt, ontstaat dit zodra je de film wat tijd geeft. En dan kun je er ineens de charme en humor van inzien. Want het zit toch wel geniaal in elkaar. Lees verder
The Violin Teacher (Sérgio Machado) -> Ontroerend
Ik noem deze film ontroerend, maar dat betekent niet dat het een tranendal is en een opeenstapeling van dramatische scenes. Het is meer ontroerend van mooiheid. Violist Laerte (Lázaro Ramos) wil graag bij het grootste orkest van Brazilië spelen, maar heeft faalangst. Noodgedwongen komt hij in een achterstandswijk terecht waar hij jongeren vioolles gaat geven. Dit geeft hem een andere kijk op zijn leven.
Lees verder