My Own Private Idaho

My own private Idaho: te gek

Jaar: 1991
Regisseur: Gus van Sant

Gek genoeg zijn de bekendste films van Gus van Sant me altijd ontglipt. Door Lab111 die afgelopen zomer deze selectie vertoonde, werd ik herinnerd aan dit feit. In de zomer ontglipten mij de films wederom, maar deze winterperiode zag ik eindelijk een kans om My Own Private Idaho eens uit te checken. In Rialto deze keer.
Lees verder

forgetting sarah marshall

Forgetting Sarah Marshall: grappig

Jaar: 2008
Regisseur: Nicholas Stoller

Typisch zo’n Netflix-film, was mijn eerste gedachte. Zo’n nét niet goede komedie, speciaal voor het Netflix-publiek, wiens eisen minder hoog zijn dan bijvoorbeeld het Cineville-publiek. Maar Jason Segel in de hoofdrol trok me wel en de 7.2 op IMDb gaf hoop. Lees verder

Colette: feministisch

Jaar: 2018
Regisseur: Wash Westmoreland

Colette, een film over schrijven, wilde ik als gelijkgestemde ziel wel zien. Maar of het ook echt een goede film zou zijn, vond ik moeilijk om te voorspellen. 
Lees verder

shoplifters

Shoplifters (Manbiki kazoku): interessant

Jaar: 2018
Regisseur: Hirokazu Koreeda

Shoplifters is typisch zo’n film die veel aandacht krijgt in de media, maar dan kan tegenvallen doordat je er een te hoge verwachting van hebt. Dat was exact wat ik vreesde, maar onnodig bleek later.  Lees verder

LORO

Loro: uitbundig

Jaar: 2018
Regisseur: Paolo Sorrentino

Sorrentino’s werk kan ik vaak waarderen, daarom was ik erg benieuwd naar Loro. Van Cineville begreep ik al dat het hierin ‘nog steeds xct en bikinitopjes regent, maar dat het feestje al lang afgelopen is.’ Maar deze knipoog naar La Grande Bellezza is wat mij betreft misplaatst, aangezien Loro een compleet andere film is.

Lees verder

Girl

Girl: intens

Jaar: 2018
Regisseur: Lukas Dhont

Enkele weken geleden zag ik Girl tijdens een voorvertoning in Studio K, zonder veel van het verhaal te weten. Prijswinnende film op Cannes filmfestival sprak me wel aan. Het bleek inderdaad een goede keuze. Omdat de film zo realistisch overkomt, lijkt het soms alsof je naar een documentaire kijkt, terwijl het toch fictie is.  Lees verder

Tampopo

Tampopo: pittig

Jaar: 1985
Regisseur: Jûzô Itami

Tampopo is als een kommetje ramen. Gevarieerd, een beetje pittig en wel lekker. Tampopo is ook de naam van een bedeesd kokkin, en de naam van haar vernieuwde ramen-restaurant.
Lees verder