Jaar: 2018 Regisseur: Menna Laura Meijer
Zelden maakte ik zo uitgelaten filmpubliek mee, als tijdens de documentaire Now something is slowly changing. Van meerdere kanten uit de zaal reageerden mensen luid en enthousiast op de verschillende scènes. Ik werd er soms een beetje ongemakkelijk van. Lees verder
Jaar: 2018 Regisseur: Irene Lusztig
Vrouwen die lezersbrieven uit de jaren zeventig voorlezen, gestuurd aan Amerika’s eerste feministische magazine ‘Ms.’? Dat sprak me wel aan. Lees verder
Jaar: 2018 Regisseur: Adina Pintilie
Touch me not is verreweg de meest experimentele film die ik ooit zag op IDFA. En het leuke is, dat ik het niet zag aankomen. Voor ik het wist zat ik naar porno te kijken, in al mijn onschuld. Neem dus vooral je kinderen mee naar deze docu. Lees verder
Jaar: 2018 Regisseur: Rikun Zhu
Naar deze film op IDFA over een Chinees 10-jarig meisje dat niet meer naar school mag, omdat haar vader zich verzet tegen het Chinese regime en in de politiek strijdt voor een democratie, was ik erg benieuwd.
Lees verder
Jaar: 2018 Regisseur: Sophie Huber
Deze muziek-docu over het in de jaren dertig opgerichte Blue Note Records label, was mijn eerste bezoek aan IDFA 2018, gezien in een donker, bruin Tuschinski-zaaltje. Ik hoorde prachtige jazz en een goed verhaal, wat kon ik nog meer wensen? Lees verder
Jaar: 2011
Regisseur: David Gelb
Een tijdje terug las ik over deze documentaire, nadat ik al eens over de titel had gehoord. De film draaide namelijk op IDFA in 2011. Reden genoeg om Jiro Dreams of Sushi eens aan te klikken op Netflix. Lees verder
Jaar: 2014
Regisseur: Mea Dols de Jong
In If Mama Ain’t Happy, Nobody’s Happy praat Mea Dols de Jong met haar moeder over de drie generaties alleenstaande vrouwen in de familie. Deze korte documentaire van een klein half uur, is Dols de Jong haar afstudeerfilm.
Lees verder
Niet de eerste film over Steve Jobs. Maar daarom niet minder de moeite waard. Ik vind dat The Man in the Machine zijn belofte niet waarmaakt: namelijk dat Alex Gibney de kijker uitdaagt om anders naar Steve Jobs te kijken. Wat het wel doet is de technologische kant van het Apple-succes belichten en dieper ingaan op de intrinsieke motivatie van Steve Jobs en zijn persoonlijkheid.
Een portret van een verknipte familie. Hoe langer je kijkt, hoe meer je je verbaast over wat er allemaal mis is gegaan bij deze mensen.
Je kunt in het leven ook verliefd zijn op poppen in plaats van mensen, bewijst Everard. Een eenzame man in Engeland die dertien levensechte dure vrouwen heeft, gemaakt van siliconen.