Lang lang geleden zag ik Trainspotting. Wat ik me herinner is dat die erg goed was omdat het zo verwarrend was om naar te kijken. In de opvolger zie je dezelfde flashback-techniek toegepast, maar deze keer is het trucje simpelweg mislukt. Erg verwarrend vind ik T2 niet en dat is dus een minpunt. De film bevat vooral erg veel chaos en afstotende beelden.
Lees verder
Tag: filmhuis
Paterson (Jim Jarmusch) -> Diepe humor
Alle films die ik tot nu toe van Jim Jarmusch heb gezien, zijn mij goed bevallen. Het leuke is dat elke film van hem weer compleet anders is. Maar allemaal hebben ze een vreemde en wat neerslachtige vorm van humor in zich, wat ik erg kan waarderen. Dat is ook hier het geval, waar Engelse bulldog Marvin een duidelijke stempel zet op het leven van amateur-poëet Paterson (Adam Driver). Lees verder
Moonlight (Barry Jenkins) -> Bedwelmlief
Beeld je eens in, dat je opgroeit in een sterk masculine cultuur en je dit zelf in de verste niet bent. Sterker nog, je weet niet eens hoe dat werkt, dat mannelijk zijn. Daarnaast zit je moeder aan de drugs. Dat is het leven van Chiron, a.k.a. Little (gespeeld door Alex R. Hibbert, Ashton Sanders en Trevante Rhodes). Lees verder
Manchester by the Sea (Kenneth Lonergan) -> Humoristisch drama
Wanneer je begint te kijken naar Manchester by the Sea, zie je al wat drama. Je zou dan kunnen denken dat dit de portie drama is, waar de film verder op voortborduurt. Niet juist. De film is helemaal volgeladen met drama, het ene nare evenement na het andere. Totdat je begint te begrijpen waarom hoofdpersoon Lee Chandler (Casey Affleck, broertje van ja) zo’n moeilijk persoon is.
Lees verder
L’odyssée (Jérôme Salle) -> Avontuurlijk
L’odyssée leek me een mooie visuele film. Mijn verwachting kwam redelijk overeen met de werkelijkheid. In L’odyssée zie je – hoe kan het ook anders – veel oceaan, vissen en wat mooie natuur. Dit biografische verhaal over de Franse Jacques-Yves Cousteau – oceaanonderzoeker, avonturier en filmmaker – gaat over wie hij als persoon was in zijn privé-leven. Waar toch wat drama en moeilijkheden in voorbijkomen.
Lees verder
The Salesman (Asghar Farhadi) -> Meeslepend
The Salesman is een film waar ik spontaan in belandde. De enige reden die ik daarvoor had was dat het over theatermakers zou gaan. Eenmaal in de bioscoopstoelen las ik pas de beschrijving van de film en werd het woord theatermakers niet genoemd. Het bleek over een dakloos geworden Iraans echtpaar te gaan wiens leven op de kop wordt gezet door een prostituee. Verwarrend. En dan nog de opmerkelijke titel ‘The Salesman’. Wat zou het me nou brengen? Lees verder
Out of Love (Paloma Aguilera Valdebenito) -> Destructieve liefde
Out of Love is een indrukwekkende Nederlandse productie over de relatie tussen Nikolai (Danil Vorobyov) en Varya (Naomi Velissariou). Pas na het eerste kwartier merk je dat de film zich in Nederland afspeelt. Tot die tijd valt dat niet echt op doordat de twee alleen Engels met elkaar praten en je geen typische beelden van weilanden, Utrecht, of Amsterdam ziet.
Lees verder
Woman in gold (Simon Curtis) -> Mooi oorlogsverhaal
In het begin lijkt het of deze film erg in clichés vervalt. Het onderwerp – een schilderij a la de Mona Lisa – lijkt weinig vernieuwend. Maar naarmate de film vordert begin ik het meer te waarderen.
Lees verder
The Second Best Exotic Marigold Hotel (John Madden) -> Eenvoudig vermaak
The Second Best Exotic Marigold Hotel is het vervolg op The Best Exotic Marigold Hotel (2012). Die laatste heb ik niet gezien. Maar ik ben wel benieuwd of deze film beter is dan zijn opvolger. Lees verder