Alle films die ik tot nu toe van Jim Jarmusch heb gezien, zijn mij goed bevallen. Het leuke is dat elke film van hem weer compleet anders is. Maar allemaal hebben ze een vreemde en wat neerslachtige vorm van humor in zich, wat ik erg kan waarderen. Dat is ook hier het geval, waar Engelse bulldog Marvin een duidelijke stempel zet op het leven van amateur-poëet Paterson (Adam Driver). Lees verder
Tag: filmaanraders
Tony Robbins: I Am Not Your Guru (Joe Berlinger) -> Emotioneel
Tony Robbins: I Am Not Your Guru is een documentaire, anders dan alle anderen. Verwacht bij deze film over de Amerikaanse levenscoach & spreker Tony Robbins geen informatieve verhaallijn met pros en cons of een duidelijk begin en eind. De documentaire is ook niet enorm biografisch. Nee, het is een bijna twee uur durende therapeutische sessie, waar je als kijker in meegetrokken wordt. Ik denk dat Berlinger zich realiseerde dat dat al meer dan genoeg is. En daar heeft hij gelijk in. Het is een erg intense documentaire, met veel emotionele mensen. Inclusief mijzelf, moet ik stiekem toegeven. Lees verder
Manchester by the Sea (Kenneth Lonergan) -> Humoristisch drama
Wanneer je begint te kijken naar Manchester by the Sea, zie je al wat drama. Je zou dan kunnen denken dat dit de portie drama is, waar de film verder op voortborduurt. Niet juist. De film is helemaal volgeladen met drama, het ene nare evenement na het andere. Totdat je begint te begrijpen waarom hoofdpersoon Lee Chandler (Casey Affleck, broertje van ja) zo’n moeilijk persoon is.
Lees verder
Casablancas: The Man Who Loved Women (Hubert Woroniecki) -> Fascinerend
Deze documentaire gaat over de oprichter van modellenbureau Elite. Niet direct het interessegebied van velen waarschijnlijk, toch is deze film echt de moeite waard. Dat komt bovenal omdat John Casablancas – de man waar het om draait – de voiceover is, die vanaf zijn vroege jeugd zijn levensverhaal vertelt. Erg boeiend wat mij betreft, om te zien welke keuzes hij maakte zakelijk gezien en in zijn privéleven. Lees verder
L’odyssée (Jérôme Salle) -> Avontuurlijk
L’odyssée leek me een mooie visuele film. Mijn verwachting kwam redelijk overeen met de werkelijkheid. In L’odyssée zie je – hoe kan het ook anders – veel oceaan, vissen en wat mooie natuur. Dit biografische verhaal over de Franse Jacques-Yves Cousteau – oceaanonderzoeker, avonturier en filmmaker – gaat over wie hij als persoon was in zijn privé-leven. Waar toch wat drama en moeilijkheden in voorbijkomen.
Lees verder
Sins of the Mother (Paul A. Kaufman) (2010)-> Persoonlijk
Sins of the Mother is zo’n film op de scheidslijn van slecht. Ik kan me voorstellen dat sommigen dit een B-film vinden, en dat is het ergens ook wel een beetje. Zeker de manier waarop de dialogen gevoerd worden is in het begin een beetje wennen, en niet supersterk geacteerd. Toch vond ik Sins of the Mother een hele mooie film. Doordat het een intiem verhaal is over de verstoorde band tussen een moeder en dochter.
Lees verder
The Reader (Stephen Daldry) (2008) -> Complex verbond
Naar The Reader was ik, sinds ik er een keer over gelezen had, benieuwd. En niet onterecht. De film is alleen een stuk minder onschuldig en eenvoudig dan je aanvankelijk verwacht. Ja, in het begin gaat het over een jongen die een vrouw voorleest en de twee komen elkaar jaren later weer tegen. Maar dit dekt niet de lading. Het tweede deel van de film krijgt namelijk een andere intensiteit en complexiteit, die voortduurt tot het eind.
Jeremy Scott: The People’s Designer (Vlad Yudin) -> Inspirerend
Deze documentaire begon ik te kijken vanuit mijn interesse voor mode, maar zonder veel achtergrondinformatie over Jeremy Scott. Ik had geen idee of ik hem een interessant persoon zou vinden. Inmiddels weet ik dat hij een doorzetter is die zich van niemand wat aantrekt, wat ik wel kan waarderen. Daarnaast heeft deze ontwerper Moschino nieuw leven ingeblazen en dat is een unieke prestatie voor een merk dat provoceert op een stijlvolle manier.
Lees verder
Frantz (François Ozon) -> Interessant
Vaak vind ik documentaires logischerwijs interessant, maar dit keer geldt dat voor de speelfilm Frantz. De film was een beetje een gokje, omdat ik niet erg houd van dramafilms, maar het feit dat François Ozon ook de maker is van Swimming Pool en Jeune & Jolie, wekte mijn interesse. Lees verder
Perfetti sconosciuti (Paolo Genovese) -> Realistisch
Deze Italiaanse film brengt een voor iedereen relevant onderwerp aan de orde: je telefoon en dat wat je ermee doet of geheimhoudt. Een groep vrienden besluit tijdens een etentje spontaan alles voor elkaar open te leggen. Maar meerdere mensen blijken geheimen te hebben.