Cobain

Cobain: moeilijk

Jaar: 2018
Regisseur: Nanouk Leopold

Waarom heet de film Cobain, als het niet over Kurt Cobain gaat? Deze gedachte maakte me aanvankelijk niet geïnteresseerd in het kijken naar deze Nederlandse dramafilm. Alsof de bekende naam als truc wordt gebruikt om mensen naar de bioscoop te lokken.
Lees verder

I, tonya

I, Tonya: koud

Jaar: 2017
Regisseur: Craig Gillespie

Eindelijk zag ik afgelopen week I, Tonya. Met de lente om ons heen is deze schaatsfilm alweer wat passé, maar ik was benieuwd naar dit biografische verhaal over Amerikaanse kunstschaatsster Tonya Harding, die in de jaren negentig levenslang werd geschorst door een schandaal. Bovendien scheen dit een ‘Lily-film’ te zijn. 
Lees verder

james white, film, movie, film still

James White: verrassend goed

Jaar: 2015
Regisseur: Josh Mond

Terwijl ik sinds deze film draaide in de bioscopen dacht aan een verhaal over een depressieve, eventueel drugsverslaafde man die ‘het hoofd koel probeert te houden’, blijkt James White (Christopher Abbott) een verrassend goede film over een man die zich niet kan concentreren op zijn eigen leven door de omstandigheden waarin hij verkeert. Lees verder

Downsizing: bizar

Jaar: 2017
Regisseur: Alexander Payne

Weleens zorgen gemaakt over het wereldvoedselprobleem? Dan is Downsizing jouw film. Hoewel op een bizarre manier. Ik had een commerciële Hollywoodproductie verwacht a la ‘Honey I Shrunk the Kids‘ (1989) – die overigens wel heel leuk is – maar Downsizing is net even anders. De trailer is voor de verandering eens níet representatief voor de film.  Lees verder

Three billboards outside ebbing missouri, movie, film, recensie, filmrecensie

Three Billboards Outside Ebbing, Missouri: vermakelijk

Jaar: 2017
Regisseur: Martin McDonagh

Dit is veruit de grappigste dramafilm die ik ken. Het contrast in emoties dat Three Billboards Outside Ebbing, Missouri oproept, is erg groot. Enerzijds is er ernstig drama, geweld, depressie en mishandeling. Anderzijds is er ultiem droge humor. Ik moest tijdens de film vaak keihard lachen, maar na de film juist bijkomen van alle narigheid die ik had gezien.
Lees verder

Scent of a Woman: onstuimig

Jaar: 1992 
Regisseur: Martin Brest

Deze parel kwam ik tegen op Netflix. Hoewel ik nooit van de titel gehoord had, wekten de filmbeelden een goede indruk. Een hoofdrol voor Al Pacino klonk veelbelovend en met Philip Seymour Hoffman in een film – die nog erg jong is in 1992 – doe je mij een plezier.
Lees verder

The Good Girl: depressief

Jaar: 2002
Regisseur: Miguel Arteta

The Good Girl was een verrassende kijkervaring. Terwijl ik een simpele dramafilm met romantiek verwachtte, was dit toch een meer serieuze film. Depressie voert de boventoon in het leven van Justine (Jennifer Aniston), zelfs op haar gelukkigste momenten is ze nog niet opgewekt. 

Lees verder

Black Swan: meeslepend

Jaar: 2010
Regisseur: Darren Aronofsky

Hoewel ik wist dat Black Swan een goede film zou zijn, trok het verhaal me nooit zo aan. Het leek me wat te dramatisch. Toch, na de zoveelste aanbeveling besloot ik Black Swan maar eens een kans te geven. Daar heb ik geen spijt van. Lees verder