Julieta

Julieta: emotioneel

Jaar: 2016
Regisseur: Pedro Almodóvar

Ergens deze winter liet Lab111 in Amsterdam, films zien van de Spaanse filmmaker Pedro Almodóvar. Destijds kwam ik er niet aan toe om er over te schrijven maar dat is jammer want de film is bijzonder.  Lees verder

Long day's journey into night

Long day’s journey into night: symbolisch

Jaar: 2018
Regisseur: Gan Bi

Een man is op zoek naar zijn geliefde van twintig jaar terug. Er is een groen notitieblok. Een herinnering. Een beschreven romance. Een foto. Een appel. Het speelt allemaal een rol in deze dromerige vertelling, die een onderscheiding kreeg op Cannes filmfestival en eerder op IFFR draaide. Lees verder

Le Semeur (The Sower): heet

Jaar: 2017
Regisseur: Marine Francen

‘Stap in de wereld van film’, is wat Cineville promoot. Vaak is die wereld niet zo ver van je bed. Wel bij Le Semeur. Voordat je denkt aan aliens en special effects, je gaat naar de tijd dat vrouwen – altijd weer die vrouwen – de was deden in het buurtbadje.  Lees verder

climax

Climax: gruwelijk

Jaar: 2018
Regisseur: Gaspar Noé

Bij de herinnering aan Noé’s Love, had ik erg veel zin om Climax te kijken. Ik wist dat het over dansers ging maar overige details waren me bespaard gebleven. En dat is maar goed ook. Lees verder

My Own Private Idaho

My own private Idaho: te gek

Jaar: 1991
Regisseur: Gus van Sant

Gek genoeg zijn de bekendste films van Gus van Sant me altijd ontglipt. Door Lab111 die afgelopen zomer deze selectie vertoonde, werd ik herinnerd aan dit feit. In de zomer ontglipten mij de films wederom, maar deze winterperiode zag ik eindelijk een kans om My Own Private Idaho eens uit te checken. In Rialto deze keer.
Lees verder

mona lisa smile

Mona Lisa Smile: prachtig

Jaar: 2003
Regisseur: Mike Newell

“Een progressieve docent stimuleert vrouwelijke studenten om meer uit het leven te halen dan alleen trouwen,” las ik op Netflix. Dit sprak me wel aan in Mona Lisa Smile. Bovendien stelt Julia Roberts eigenlijk nooit teleur. Ook deze keer niet. Lees verder