Let's Talk

2 min. lezenLet’s talk: rommelig

Jaar: 2019
Regisseur: Marianne Khoury

Let’s Talk valt wat mij betreft in de categorie documentaires van de ‘oude stempel’. Nu vraag je je misschien af wat ik daarmee bedoel.

Associaties documentaire

Vroeger als kind had ik bepaalde associaties bij het woord ‘documentaire’. Dan dacht ik aan een natuurfilm of een ander soort film zonder duidelijke rode draad, die moeilijk te volgen was, in combinatie met slechte kwaliteit beeld.

Moderne documentaire

Dit was nog vóór de tijd dat ik de filmische, moderne variant van de documentaire ontdekte en die misschien ook wel helemaal niet zo heel lang al bestaat. Documentaires die wegkijken als een speelfilm, makkelijk te volgen zijn en verre van saai. Ofwel: films die ik graag kijk.

Privé-opnames

Helaas is Let’s talk een voorbeeld van bovengenoemde eerste variant, mede omdat de Egyptische filmmaakster Marianne Khoury haar eigen familie onderzoekt. Dit betekent een aaneenschakeling van archiefbeelden, inclusief eigen privé-opnames en foto’s van dertig jaar terug, zo niet langer geleden. De manier waarop deze beelden gemonteerd zijn, is rommelig en maakt het moeilijk om naar te kijken.

Wat is het nieuws

Vrij vaak vroeg ik me af waar ik nou eigenlijk naar aan het kijken was. Ook was me niet duidelijk wat er nieuwswaardig was aan haar familie of naar welke leidraad ze in de documentaire toe werkte. Moest ik dit als kijker echt zien of is dit onderzoek enkel interessant voor haarzelf als familielid?

Zwaar op de hand

Bovendien zijn de thema’s die de documentaire aansnijdt zwaar op de hand. Het gaat over leven en dood. Mensen die terugkijken op hun imperfecte leven. Het gaat over verloren liefdes en depressieve ouderen. Let’s Talk heeft een treurige boventoon, wat me persoonlijk weinig goed deed.

Lichtpuntje

Meerdere medebezoekers van het filmhuis zag ik op de uitgang afstevenen, terwijl de tape nog draaide. De reden dat ik nog even bleef zitten, was dat er hier en daar komische quotes in voortkwamen, plus een uitgebreid interview met haar grootmoeder dat ik wel kon waarderen. Er zaten dus ook goede kanten aan de film.

Conlcuderend

Maar je ziet het al aankomen, ik ben niet bijster enthousiast over Let’s Talk. Let’s Talk in private next time zou mijn advies zijn. Niet aan te raden deze documentaire.

Let's Talk op IDFA.
IMDb naar Let's Talk.
Deel deze post / share this post

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.