Met lage verwachtingen kom je een heel eind bij het kijken van een film zoals Viceroy’s House. Niet dat de film slecht is, maar het zit een beetje tussen goed en slecht in. Interessant eraan is dat het best wel politiek is. Je leert wat over de geschiedenis van India.
Lees verder
Voorafgaand aan The Big Sick had ik me niet verdiept in deze film. De filmzaal binnenlopend had ik daarom geen idee of ik een goede film kon verwachten, ik wist alleen dat al mijn vrienden het wilden zien. “Was dit nou een romantische comedy?” Controleerde ik bij mijn gezelschap, want zoiets kon ik me vaag herinneren. “Ja,” was het antwoord. Twee uur uur later wist ik het zeker: dit is een behoorlijke comedy ja. Lees verder
Jim Jarmusch verzorgde de uitvoerende productie van deze film over een man en vrouw die een kortstondige liefde beleven in Porto. Hoewel ik doorgaans wel fan ben van alles dat Jim Jarmusch aanraakt, is Porto het voor mij nét niet. Hoewel het voorbeeld dat de film schetst voor velen herkenbaar zal zijn. Lees verder
L’amant Double leek me toen ik de filmposter zag, direct een interessante, artistieke film. Zeker met het besef dat deze door François Ozon gemaakt is (de maker van onder andere Swimming Pool en Frantz). De expat-night in Cinecenter, met de film vertoond in twee zalen, liet ik daarom niet aan mezelf voorbijgaan. En terecht, deze thriller is enger dan de horrorfilms die ik de afgelopen jaren zag.
Lees verder
Als ik Diane Lane zie, moet ik denken aan Under the Tuscan Sun, wat ik een vermakelijke B-film vond over een vrouw in Italië. Nu ik haar weer in Paris Can Wait zie, moet ik concluderen dat er iets is in haar acteerstijl, dat op mij kunstmatig en overdreven overkomt. Niet dat het vervelend is om films met haar te kijken, maar haar personages lijken voor mij steeds net niet helemaal realistisch.
Lees verder
Dertiger Jean (Pio Marmaï) keert na tien jaar in het buitenland weer terug naar het familiebedrijf van zijn vader in de Bourgogne. Zijn vader is ernstig ziek, en een man met wie hij een niet al te beste band heeft. Door Jean zijn terugkeer, ontstaat er tussen hem en zijn zusje en broertje een nieuwe dynamiek. Lees verder
Wonder Woman is niet bepaald mijn filmgenre. Toch wilde ik de gok wel wagen, gezien de hoge mate van interesse die mensen in mijn omgeving in deze film bleken te hebben. Ook het feministische aspect ervan trok me wel. De 8.0 op IMDb was een extra motivatie. Lees verder
Gisteravond de voorpremière van Baby Driver gezien. Ansel Elgort in de hoofdrol prikkelde mijn interesse, zeker in combinatie met de namen Kevin Spacey en Jamie Foxx, én de 8.6 op IMDb. Het was een goede keus om te gaan kijken.
Lees verder
Een typisch Frans drama, dat is Sage Femme. Een film met een bepaalde gecultiveerde alledaagsheid, zoals ze het in andere landen niet kunnen maken. Verloskundige Claire (Catherine Frot) ziet na ongeveer 35 jaar Béatrice (Catherine Deneuve) – de ex-geliefde van haar vader – weer terug. Een vrouw die op dat moment als een moeder voor de toen tiener Claire diende en er plotseling vandoor ging. Met Béatrice haar komst worden oude wonden weer opengehaald.
Lees verder
The Extra Man heeft alle componenten van een kwaliteitsfilm: een Amélie-achtig sfeertje, goede acteurs (Paul Dano, John C. Reilly en Kevin Kline) en een ongewoon, origineel script: het gaat over een karakteristieke man die werkt als escort voor bejaarde vrouwen en een jonge schrijver in spé bij zijn leven betrekt. Toch lijkt de film niet in staat om je van begin tot eind te boeien, althans mij niet. Dat is jammer.
Lees verder
Dutch
English
French
German
Italian
Japanese
Spanish