Jaar: 2014
Regisseur: Xavier Dolan
Toen Mommy draaide in de bioscopen, had ik de film helaas gemist. Met Cinetree kon ik Mommy nu alsnog bekijken, en ik was erg benieuwd. Xavier Dolan maakte ook Les amours imaginaires, waar ik enthousiast over was.
In Mommy gaat het om het contact tussen alleenstaande moeder (en weduwe) Diane (Anne Dorval) en haar zoon Steve (Antoine-Olivier Pilon). Een tiener die onhandelbaar is en agressief.
Terug in huis
Nadat hij zich op een kostschool ernstig misdraagt, krijgt zijn moeder hem weer terug in huis. Uit liefde voor haar zoon wil Diane niet gebruikmaken van de nieuw ingevoerde wet om haar zoon aan de autoriteiten over te geven. Ze wil dat hij in goede handen is.
Complexe band
De complexe band tussen moeder en zoon wordt goed duidelijk. Want ook al maakt hij het haar moeilijk, Steve blijft toch haar zoon. Diane houdt veel hem en Steve van haar. Tegelijkertijd kan ze door hem geen kant op in haar leven en ze is zelf ook geen goede invloed op hem. Dit zorgt voor een schrijnende situatie.
Microvoorbeelden
In grote lijnen gebeurt er niet veel in het verhaal, het zijn microvoorbeelden van Steve zijn onhandelbaarheid. Vrijwel alle situaties hebben dit als gemeenschappelijke deler. De dominante rol die een onhandelbaar kind in een huishouden inneemt. Tegelijkertijd is dit een autobiografische film voor Dolan en zet hij zich met deze film juist af tegen de keuzes van zijn moeder vroeger.
Concluderend
Mommy is een prachtige film, die wel treurig en heftig is, maar ook mooie, liefdevolle scènes kent. Aanrader.
Link naar Mommy.
Een gedachte over “1 min. lezenMommy: schrijnend”