Paul Rudd is in The Fundamentals of Caring een mislukte schrijver die een nieuw zingevend bestaan voor zichzelf zoekt en er daarom voor kiest om verpleger te worden. Zijn eerste cliënt is een lichamelijk gehandicapte tienerjongen met wie hij snel een goede band ontwikkelt.
De film heeft een aantal elementen – de acteur Paul Rudd die ik meestal wel goed vind en nu ook, de intense zorg die hij verleent en het feit dat het over het verbeteren van je leven gaat en het maken van goede keuzes – die de kwaliteit van de film omhoog tillen, waardoor je bijna denkt dat je een filmhuis-topper te pakken hebt. Toch lukt dat The Fundamentals of Caring net niet vind ik.
Waarom niet? Omdat de karakters zich net wat te snel ontwikkelen en omdat het verhaal naarmate de film vordert, ombuigt tot iets wat lichtelijk onrealistisch is.
Conclusie
Desondanks vind ik The Fundamentals of Caring een prima en leuke keuze om te kijken: een bijna-indrukwekkend verhaal met bovendien ook nog een kleine en wel grappige rol voor Selena Gomez. Net nog wel een aanrader.
Link naar The Fundamentals of Caring.
Dutch
English
French
German
Italian
Japanese
Spanish
Mooie film. Hij deed me denken aan het gedicht Ithaka van Kafavis: Het is goed om steeds lreis- en/of evensdoelen te stellen en je best te doen die waar te maken. En zelfs al bereik je dat doel (jouw Ithaka) niet of valt het tegen, dan nog doe je onderweg allerlei ervaringen op die je rijker maken. Ook mooi dat er meerdere verhaallijnen in zitten. Dat maakt hem gecompliceerder dan Intouchables, maar bijna net zo mooi.