Jaar: 2019
Regisseur: Jim Jarmusch

Mijn adoratie voor de films van Jim Jarmusch maakt dat ik altijd benieuwd ben als hij weer een nieuwe film maakt. Zo ook naar The Dead Don’t Die.

Zombies, nee

“Het is een zombie-film, of niet?” vroeg een vriend van me aan het begin van de film. “Nee,” zei ik.  Ik vraag me af waarom ik die illusie had. Oké, ik verwachtte zombies, maar ze zouden vast subtiel verwerkt zijn. Nee, is het wel zeker een zombie-film, zo blijkt.

Een erg leuk stadje

Toch was ik de enige van mijn vrienden, die na afloop van de film de charme inzag van de door de filmmaker gemaakte keuzes. Het dorpje Centerville – ‘een erg leuk stadje’, als je het welkomstbord mag geloven – wordt gaandeweg geteisterd door zombies.

Gebrek aan plot

Hiermee beschrijf ik al de complete film. Het gebrek aan een spannend plot, was wat de mensen om mij heen het meest stoorde. Persoonlijk vond ik dat juist wel komisch. Het is alsof Jarmusch hiermee een statement probeert te maken. Een statement á la: zombie-films zijn belachelijk.

Humor

Er is zit erg veel humor in de film. Niet enkel afkomstig van Bill Murray. Adam Driver is aandoenlijke agent met een koddige Smart-auto. Ook Steve Buscemi speelt een rol, maar die is van iets minder lollige aard: hij is een norse, chagrijnige buurtbewoner.

Zelda

De meest fantastische rol is die van Tildo Swinton. Zij is Zelda Winston, een spirituele crematorium-medewerker. Zij poetst de gezichten van de doden. Er zit een onvergetelijke scène in met haar. Deze scène wordt prachtig afgerond met Zelda’s woorden: “De doden willen vandaag niet overlijden hè? Jammer van de make-up, jullie zagen er zo mooi uit.”

Conclusie

Komische film, zonder spannend plot. Persoonlijk vind ik het alsnog geniaal, maar ik ben benieuwd hoeveel mensen die mening delen. Mijn vrienden in ieder geval niet. Maar ga toch maar kijken.

IMDb naar The Dead Don't Die.