Paterson (Jim Jarmusch) -> Diepe humor

paterson-credit-mary-cybulski-cannes-film-festivalAlle films die ik tot nu toe van Jim Jarmusch heb gezien, zijn mij goed bevallen. Het leuke is dat elke film van hem weer compleet anders is. Maar allemaal hebben ze een vreemde en wat neerslachtige vorm van humor in zich, wat ik erg kan waarderen. Dat is ook hier het geval, waar Engelse bulldog Marvin een duidelijke stempel zet op het leven van amateur-poëet Paterson (Adam Driver). Lees verder

Tony Robbins: I Am Not Your Guru (Joe Berlinger) -> Emotioneel

tony-robbins-dawnTony Robbins: I Am Not Your Guru is een documentaire, anders dan alle anderen. Verwacht bij deze film over de Amerikaanse levenscoach & spreker Tony Robbins geen informatieve verhaallijn met pros en cons of een duidelijk begin en eind. De documentaire is ook niet enorm biografisch. Nee, het is een bijna twee uur durende therapeutische sessie, waar je als kijker in meegetrokken wordt. Ik denk dat Berlinger zich realiseerde dat dat al meer dan genoeg is. En daar heeft hij gelijk in. Het is een erg intense documentaire, met veel emotionele mensen. Inclusief mijzelf, moet ik stiekem toegeven.  Lees verder

L'odyssée

L’odyssée (Jérôme Salle) -> Avontuurlijk

L’odyssée leek me een mooie visuele film. Mijn verwachting kwam redelijk overeen met de werkelijkheid. In L’odyssée zie je – hoe kan het ook anders – veel oceaan, vissen en wat mooie natuur. Dit biografische verhaal over de Franse Jacques-Yves Cousteau – oceaanonderzoeker, avonturier en filmmaker – gaat over wie hij als persoon was in zijn privé-leven. Waar toch wat drama en moeilijkheden in voorbijkomen.
Lees verder

Poesía sin fin (Alejandro Jodorowsky) -> Gek en gekker

170105_film_poesiasinfin_4-912x513Gek en dan nog gekker: dat is Poesía sin fin. Persoonlijk houd ik van over-the-top. Toch dacht ik aanvankelijk: ‘Dit gaat me te ver’. Gelukkig ben ik niet afgehaakt met kijken, want hoewel het verhaal of het vertrouwen dat er een verhaal gaat komen de eerste minuten ontbreekt, ontstaat dit zodra je de film wat tijd geeft. En dan kun je er ineens de charme en humor van inzien. Want het zit toch wel geniaal in elkaar.  Lees verder

The Reader (Stephen Daldry) (2008) -> Complex verbond

Naar The Reader was ik, sinds ik er een keer over gelezen had, benieuwd. En niet onterecht. De film is alleen een stuk minder onschuldig en eenvoudig dan je aanvankelijk verwacht. Ja, in het begin gaat het over een jongen die een vrouw voorleest en de twee komen elkaar jaren later weer tegen. Maar dit dekt niet de lading. Het tweede deel van de film krijgt namelijk een andere intensiteit en complexiteit, die voortduurt tot het eind.

Lees verder