Tussen alle gerenommeerde kwaliteits- filmhuisfilms door, kan ik een Hollywoodproductie soms ook wel waarderen. Lekker opgenomen in de studio. Goede spanningsboog. Niet al te lastig om te volgen. Daarom keek ik naar Allied. Van al die dingen die je over deze film kunt zeggen of vinden, is in ieder geval iets een feit: dat er veel doden vallen. Niet zo gek misschien voor een film die zich afspeelt tijdens WOII, maar toch.
Lees verder
Tag: filmrecensie
Casablancas: The Man Who Loved Women (Hubert Woroniecki) -> Fascinerend
Deze documentaire gaat over de oprichter van modellenbureau Elite. Niet direct het interessegebied van velen waarschijnlijk, toch is deze film echt de moeite waard. Dat komt bovenal omdat John Casablancas – de man waar het om draait – de voiceover is, die vanaf zijn vroege jeugd zijn levensverhaal vertelt. Erg boeiend wat mij betreft, om te zien welke keuzes hij maakte zakelijk gezien en in zijn privéleven. Lees verder
Iverson (Zatella Beatty) (2014) -> Buitengewoon
Hoe de carrière verliep van voormalig topbasketballer Allen Iverson (1975) wordt in deze documentaire vertelt. Hoewel ik wel van Amerikaans basketbal houd, wist ik nog weinig van hem. Inmiddels ben ik helemaal op de hoogte. Zowel zijn levensverhaal als zijn talent is buitengewoon en indrukwekkend.
Lees verder
Las Vegas (Jon Turteltaub) (2013) -> Lief
Deze film? De seniorenversie van The Hangover-films, maar dan met gevestigde topacteurs en een lief verhaal. Wie Michael Douglas, Morgan Freeman en Robert de Niro kan waarderen, moet deze film zeker niet overslaan. Verwacht alleen geen once-in-a-lifetime filmervaring.
Lees verder
L’odyssée (Jérôme Salle) -> Avontuurlijk
L’odyssée leek me een mooie visuele film. Mijn verwachting kwam redelijk overeen met de werkelijkheid. In L’odyssée zie je – hoe kan het ook anders – veel oceaan, vissen en wat mooie natuur. Dit biografische verhaal over de Franse Jacques-Yves Cousteau – oceaanonderzoeker, avonturier en filmmaker – gaat over wie hij als persoon was in zijn privé-leven. Waar toch wat drama en moeilijkheden in voorbijkomen.
Lees verder
Poesía sin fin (Alejandro Jodorowsky) -> Gek en gekker
Gek en dan nog gekker: dat is Poesía sin fin. Persoonlijk houd ik van over-the-top. Toch dacht ik aanvankelijk: ‘Dit gaat me te ver’. Gelukkig ben ik niet afgehaakt met kijken, want hoewel het verhaal of het vertrouwen dat er een verhaal gaat komen de eerste minuten ontbreekt, ontstaat dit zodra je de film wat tijd geeft. En dan kun je er ineens de charme en humor van inzien. Want het zit toch wel geniaal in elkaar. Lees verder
The Violin Teacher (Sérgio Machado) -> Ontroerend
Ik noem deze film ontroerend, maar dat betekent niet dat het een tranendal is en een opeenstapeling van dramatische scenes. Het is meer ontroerend van mooiheid. Violist Laerte (Lázaro Ramos) wil graag bij het grootste orkest van Brazilië spelen, maar heeft faalangst. Noodgedwongen komt hij in een achterstandswijk terecht waar hij jongeren vioolles gaat geven. Dit geeft hem een andere kijk op zijn leven.
Lees verder
Sins of the Mother (Paul A. Kaufman) (2010)-> Persoonlijk
Sins of the Mother is zo’n film op de scheidslijn van slecht. Ik kan me voorstellen dat sommigen dit een B-film vinden, en dat is het ergens ook wel een beetje. Zeker de manier waarop de dialogen gevoerd worden is in het begin een beetje wennen, en niet supersterk geacteerd. Toch vond ik Sins of the Mother een hele mooie film. Doordat het een intiem verhaal is over de verstoorde band tussen een moeder en dochter.
Lees verder
Sneakerheadz (David T. Friendly, Mick Partridge) -> Obsessief
Iedereen die graag wil weten wat een sneakerhead is, of wie dit zijn, kan deze documentaire van Complex Magazine eens bekijken. Een film over een uit een hand gelopen drang naar sneakers, een zich vermenigvuldigende consumentendrang. Een obsessie, of misschien wel een ziekte. Liefde voor sneakers is op zich wel een voorwaarde voor het kijken, anders kom je dit uur en dertien minuten maar moeilijk door. Er komen tenslotte erg veel sneakers voorbij, en er wordt veel over gepraat.
Lees verder
Hartenstraat (Sanne Vogel) (2014) -> Makkelijk
In de categorie makkelijk, voorspelbaar en zoetsappig weet ik er nog wel eentje: deze. Daarnaast zijn de meeste karakters onrealistisch en over-de-top. Wat wil je nog meer? Het speelt zich af in de Negen Straatjes van Amsterdam, voor als je daar over zou twijfelen.
Lees verder