De wat duister ogende film Wakefield, over een man die zijn vrouw verlaat, is een stuk grappiger dan je denkt. Het plot is geniaal gevonden. Hoofdpersoon Howard Wakefield (Bryan Cranston) voelt zich een kat in een nauw door zijn burgerlijke bestaan en laat daarom op zijn eigen unieke manier, alle comfort even voor wat het is. Door niet terug te deinzen voor een primitief leven, ziet hij zijn mannelijke onafhankelijkheid terugkomen. Lees verder
Tag: filmrecensie
Handsome Devil (John Butler) (2016) -> Bevorderlijk
Deze Ierse film heeft een hele intelligente titel maar is toch nog best goed. De knappe duivel beschrijft de kostschooltijd van een atypisch figuur: Ned (Fionn O’Shea). Roodgeverfd haar, houdt van oude muziek, is homo en wordt omringd door alfa-mannen die enkel en alleen geïnteresseerd zijn in rugby. Een zware last voor deze zestienjarige die liever ontsnapt aan zijn laatste verplichte schooljaren.
Lees verder
Una (Benedict Andrews) -> Onbevredigend
Una zou een controversiële dramafilm zijn over een vrouw die na jaren haar buurman weer opzoekt. Een man die haar als jong meisje misbruikte. Dat sprak me wel aan. Jammer dat Una ondanks het interessante onderwerp, erg slaapverwekkend is. Lees verder
Okja (Joon-ho Bong) -> Pittig
“We komen in vrede”, zeggen de bandieten terwijl ze de truck leeghalen. “Ik neem Okja mee naar de bergen” zegt het meisje, “ze gaat akkoord,” vertaalt haar vertaler. “Kijk niet meer achterom. Naar het scherm.” Deze en meer grappige quotes die vooral grappig zijn in hun context, ga je horen in Okja. Een ultramoderne speelfilm met gesimuleerde niet-bestaande dieren en een lekker pittig thema: het wereldvoedselprobleem in 2050. Lees verder
Pop Aye (Kirsten Tan) -> Schattigheid
Van deze onopvallende niet-commerciële film had ik geen verwachtingen, enkel goede hoop. Dit pakte goed uit, want Pop Aye verraste mij in positieve zin. Bereid je voor op een schattige olifant-film.
Lees verder
Les fantômes d’Ismaël (Arnaud Desplechin) -> Beneden peil
Les fantômes d’Ismaël is echt een hele vreemde film. Het begint als iedere andere arthouse film, maar naarmate je langer kijkt raak je steeds meer het spoor bijster.
Lees verder
Batman: The Movie (Leslie H. Martinson) (1966) -> Komisch
De Bat-grot raakt nooit helemaal uit de mode, is het niet? Ik wilde deze Batman-film uit 1966 wel een kans geven. Naast humoristische woordkeuzes en komische dialogen, brengt Batman: The Movie meer om van te genieten. Lees verder
Cape Fear (Martin Scorsese) (1991) -> Spannend
Over spannende films gesproken, deze Scorsese uit 1991 voldoet daar wel aan. We duiken de Hollywood-studio in en komen er modderig en bebloed weer uit.
Lees verder
Wonder Woman (Patty Jenkins) -> Vet
Wonder Woman is niet bepaald mijn filmgenre. Toch wilde ik de gok wel wagen, gezien de hoge mate van interesse die mensen in mijn omgeving in deze film bleken te hebben. Ook het feministische aspect ervan trok me wel. De 8.0 op IMDb was een extra motivatie. Lees verder
What the Health (Kip Andersen, Keegan Kuhn) -> Veganistisch
Wèèr een documentaire over voeding, was het eerste waar ik aan dacht bij What the Health. Toch blijkt de film erg informatief en zeer de moeite waard. Wel is een kijk-waarschuwing op zijn plaats: sla de film over als je graag gelukkig en genietend dierlijke producten wilt blijven eten. What the Health is namelijk een keihard pleidooi voor een veganistisch dieet.
Lees verder