Margaret Atwood: A Word After a Word After a Word Is Power

Margaret Atwood: A Word After a Word After a Word Is Power: verfrissend

Jaar: 2019
Regisseur: Nancy Lang, Peter Raymont

Toegegeven, The Handmaid’s Tale (2018) heb ik ondanks goede verhalen nooit gezien, de film uit 1990 evenmin, ook is er nooit een boek van de Canadese Margaret Atwood door mijn handen gegaan.  Lees verder

King of the cruise

King of the cruise: droog

Jaar: 2019
Regisseur: Sophie Dros

Over Sophie Dros gesproken: vorig jaar op IDFA won zij het Documentaire Stipendium van het Cultuurfonds waarmee zij een nieuwe film kon maken. Het werd documentaire: King of the cruise. Na goede ervaringen met haar eerdere films (Genderbende, My silicon love), bekeek ik vol verwachting de screening.  Lees verder

Hi, AL

Hi, Al: verontrustend

Jaar: 2019
Regisseur: Isabella Willinger

Bij vlagen is IDFA-documentaire Hi, AL grappig, bij vlagen beangstigend en bij vlagen fascinerend. Ik zag een paar jaar geleden My Silicon Love van Sophie Dros, waarin mannen siliconen poppen als vrouw namen. Hi AL is de overtreffende trap hiervan: de robotvrouw. Bedankt AL (artificial intelligence).  Lees verder

camorra

Camorra: ruig

Jaar: 2018
Regisseur: Francesco Patierno

Net als de rest van de wereld had ik weleens wat gehoord over het criminele verleden en heden van Napels. Fascinerend op zich, dus ik wilde er wel meer van weten. Vandaar dat ik, in al mijn nieuwsgierigheid Camorra ging kijken tijdens IDFA. Een verlaat Ongevraagd Filmadvies. Lees verder

celebration

Celebration: moeilijk

Jaar: 2007
Regisseur: Olivier Meyrou

‘Alwéér over Yves Saint Laurent’, dacht ik toen ik Celebration afgelopen maand op het IDFA-programma zag staan. Denkende aan Yves Saint Laurent (2014), Saint Laurent (2014) en L’amour fou. Wat ik me niet realiseerde is dat de film uit 2007 komt. Het is dus niet wéér een film, maar óók een film. En mijn nieuwsgierigheid won het toch.  Lees verder

Scared of revolution

Scared of revolution: apart

Jaar: 2018
Regisseur: Daniel Krikke

Apart is de beste omschrijving die ik aan deze documentaire kon geven. De film heeft als hoofdpersoon Omar Ben Hassan, een zeventigjarige (ziet er overigens meer uit als vijftig) dichter die worstelt met zijn gevoel van eigenwaarde. Wat dat betreft zit het verhaal goed in elkaar, maar…. Lees verder

now something is slowly changing

Now something is slowly changing: hilarisch

Jaar: 2018
Regisseur: Menna Laura Meijer

Zelden maakte ik zo uitgelaten filmpubliek mee, als tijdens de documentaire Now something is slowly changing. Van meerdere kanten uit de zaal reageerden mensen luid en enthousiast op de verschillende scènes. Ik werd er soms een beetje ongemakkelijk van.  Lees verder