Jaar: 2011
Regisseur: Mark Waters
Tot voor kort had ik nooit van Mr. Poppers’ Penguins gehoord. De zes op IMDb klonk wat laag. Maar Jim Carrey in een film, en ik ben gelukkig. Dus gaf ik deze pinguin-film vol vertrouwen een kans. Wat zou die zes veroorzaakt hebben? Mijn zintuigen stonden op scherp. Lees verder
Jaar: 2005
Regisseur: Mike Binder
Als je Kevin Costner ziet, dan denk je aan.. The Upside of Anger. Niet echt nee. Toch is het jammer als deze film die op Netflix staat, aan je aandacht ontsnapt.
Lees verder
Jaar: 2007
Regisseur: David Schwimmer
Over feelgood films gesproken: Run, Fatboy, Run is één van de betere keuzes tegen een winterdepressie. Mocht dat aan de orde zijn. Run, Fatboy, Run brengt een goed realistisch verhaal met een positieve rode draad. Persoonlijk ben ik ook wel fan van Simon Pegg.
Lees verder
Jaar: 1988
Regisseur: Barry Levinson
Dat Rain Man gaat over een hoogbegaafde man wist ik. Maar de film blijkt verder te gaan dan dat. Raymond (Dustin Hoffman) is hoogbegaafd én sociaal onderontwikkeld. Hij komt over als een soort geestelijk gehandicapte, maar is in werkelijkheid het tegenovergestelde.
Lees verder
Jaar: 2017
Regisseur: Paolo Virzì
Zelden zag je zo’n romantisch stel op leeftijd. John (Donald Sutherland) en Ella Spencer (Helen Mirren) weten dat het einde van hun leven nabij is, en daarom besluiten ze even te ontsnappen aan de doktersbezoeken en andere zorg om hen heen: ze gaan samen op hun laatste rondreis.
Lees verder
Jaar: 2017
Regisseur: Martin McDonagh
Dit is veruit de grappigste dramafilm die ik ken. Het contrast in emoties dat Three Billboards Outside Ebbing, Missouri oproept, is erg groot. Enerzijds is er ernstig drama, geweld, depressie en mishandeling. Anderzijds is er ultiem droge humor. Ik moest tijdens de film vaak keihard lachen, maar na de film juist bijkomen van alle narigheid die ik had gezien.
Lees verder
Jaar: 2005
Regisseur: Judd Apatow
Van deze film had ik iets heel slechts verwacht. De titel spreekt dan wel aan, maar ik dacht aan cliché-grappen. Steve Carell in de hoofdrol was mijn enige reden om The 40 Year Old Virgin toch een kans te geven. Lees verder
Jaar: 2010
Regisseur: Hiromasa Yonebayashi
Van alle Ghibli’s die ik heb gezien, vind ik deze – Japanse naam Kari-gurashi no Arietti – tot nu toe de meest grappige en schattige. Lees verder
Jaar: 2017
Regisseur: Luca Guadagnino
Abrikozensap, gepelde eitjes en vers gevangen vis. Boeken lezen in de schaduw, fietstochten die nergens naar leiden en zwemmen als je er zin in hebt: Call me by your name toont de ontspannen zomer van een Amerikaans-Italiaanse Joodse familie in het noorden van Italië. Muzikaal begeleid door het prachtige pianospel van de zeventienjarige hoofdpersoon Elio (Timothée Chalamet). Lees verder
Jaar: 1992
Regisseur: Martin Brest
Deze parel kwam ik tegen op Netflix. Hoewel ik nooit van de titel gehoord had, wekten de filmbeelden een goede indruk. Een hoofdrol voor Al Pacino klonk veelbelovend en met Philip Seymour Hoffman in een film – die nog erg jong is in 1992 – doe je mij een plezier.
Lees verder
Dutch
English
French
German
Italian
Japanese
Spanish