Van deze ‘klassieker’ uit de jaren negentig, kon ik me weinig herinneren. Als ik de film destijds al gezien had, wat ik betwijfel, dan had ik er in ieder geval niet met aandacht naar gekeken. Nu wel en daar ben ik blij mee. Wat een heerlijke film. 

In 2017 een film uit de jaren negentig kijken is bijna nog beter dan in 1993. Je kunt nu genieten van de entourage: de kwaliteit van het beeld, de kledingstijlen, het interieur van de huizen en kantoren, de sfeer van de film. Het lijkt in de verste verte niet op een hedendaagse 3D-film en dat vind ik een genot voor het oog.

Het gaat over daten na een traumatische gebeurtenis, over iemand ontmoeten na je veertigste levensjaar, over dating-trends, over trouwen met je tweede keus en over het volgen van al dan niet bestaande signalen. Natuurlijk kun je daarnaast genieten van een jonge Tom Hanks en een nog jongere Meg Ryan. De film is overigens niet zoetsappig of dweperig. Het gaat dan wel over de liefde, maar dit verhaal wordt verteld op een nuchtere manier.

Aanrader voor de jaren negentig-fans en liefhebbers van romantische films.

Link naar Sleepless in Seattle.