‘Twin Peaks: Fire Walk with me’ is de laatste Twin Peaks die de wereld geschonken is. Met de film wordt aan Twin Peaks kijkende, verwarde personen meer duidelijkheid gegeven over het verhaal in de serie. Klinkt goed zou je denken, toch had wat mij betreft de film vergeten kunnen worden.
Across the Universe (Julie Taymor) (2007) -> Lichtelijk raar
“Een film gebaseerd op liedjes van The Beatles”, zo werd Across the Universe bij mij geïntroduceerd. Dit klonk voor mij bijzonder. Ik smachtte naar meer inzicht in dit ongrijpbare exemplaar in filmland: “Zijn de karakters gebaseerd op de bandleden van The Beatles?” (het antwoord was “nee”), “Is het een musical?” (het antwoord was: “soort van”) en “Hoe kennen jullie de film?” (het antwoord: “via via.”) Het bleef voor mij tijdelijk een grijs gebied. Lees verder
Sweet and Lowdown (Woody Allen) (1999) -> Gitaren en romances
Dit is de Woody Allen zoals je een Woody Allen-film gewend bent: de stijl, de (jazz-)muziek en het thema liefde. En Sean Penn speelt erin. Dit maakt Sweet & Lowdown een film die moeilijk te weigeren valt.
Lees verder
Life of crime ( Daniel Schechter) -> Kijkt wel lekker weg
Life of crime is verre van een goede of memorabele film maar het is geen straf om ernaar te kijken. Het is een film à la American Hustle. Daarmee vergeleken zit er in Life of crime wat meer humor en wat minder spanning. Het gaat allebei over kleinschalige criminaliteit in de jaren zeventig. Lees verder
Trip to Italy (Michael Winterbottom) -> Niets dan pratende mannen
The Royal Tenenbaums: gek & goed
Jaar: 2001 Regisseur: Wes Anderson
Hele coole film. Ik loop waarschijnlijk enorm achter dat ik deze film nu zie. Maar hij is goed! Lees verder
Zelig (Woody Allen) (1983) -> Fictieve docu
A Most Wanted Man (Anton Corbijn) -> Spannend
Ik ben inmiddels over mijn Philip Seymour Hoffman-depressie heen en heb koeltjes naar deze film kunnen kijken, waarin de acteur nog levend te zien is. Zelf straalt hij niet veel vreugde uit in één van zijn laatste films, als het depressieve personage rechercheur Günther Bachmann. Het is de tweede film die ik zie van Anton Corbijn (eerste was Joy Division) en ik ben wederom niet ontevreden.
Lees verder
Gremlins: absurd
Jaar: 1984 Regisseur: Joe Dante
Ooit de Gremlins gezien? Pas tijdens het kijken ontdekte ik dat dit een kerstfilm is. Op zich houd ik wel van kerstfilms en het sneeuwt toch al bijna in Nederland dus zette ik het kijken maar voort. En schrijf ik er nu een Ongevraagd Advies over.