Alle mannen zijn assholes in de jaren zeventig-film Keetje Tippel. Van begin tot eind is het verhaal dat deze film brengt, verbazingwekkend. Je valt van de ene in de andere sterk wisselende levensfase die Keetje (Monique van de Ven) doorgaat.

Zonder teveel spoilers los te laten, is Keetje een jonge vrouw met een erg open houding naar het leven. Noem het naïef of dom, maar dankzij deze houding komen er veel verschillende mensen op haar pad en ziet zij meer van het leven dan haar – zeer arme – familieleden. Bovendien is ze voor haar tijd – de negentiende eeuw, een tijd waarin vrouwen erg onbelangrijk waren – best zelfstandig/opstandig en zelfverzekerd. Het zijn alleen niet altijd positieve ervaringen die ze meemaakt en in Keetje Tippel zie je dan ook wederom een verkrachting, net als in Turks Fruit.

Wat de film interessant maakt, is dat het verhaal gebaseerd is op de Franse novelles Jours de famine et de détresse en Keetje van Neel Doff. Hoewel dit een roman is, heeft Neel Doff dit geschreven volgens de stijl van het naturalisme, een waarheidsgetrouw genre dat geschreven werd als protest tegen de maatschappij. Haar novelle Keetje is dan ook autobiografisch.

Conclusie
Keetje Tippel vertelt een afwisselend en boeiend historisch verhaal en vind ik daarom een aanrader. Als je het tenminste trekt om naar een veelal vrouwonvriendelijke film te kijken.

Link naar Keetje Tippel.