Jaar: 2006
Regisseur: John Whitesell

Nog een paar dagen en dan is het kerst.. een tijd waarin ik graag kerstfilms uitprobeer die ik nog niet ken. Zoals: Deck the Halls. De lage waardering op IMDb gaf me niet veel hoop, maar de goede acteurs (Danny DeVito, Matthew Broderick en Kristin Davis) maakte me desondanks benieuwd. 

B-film

Hoewel vanaf het begin duidelijk is dat dit een B-film is (de grappen zijn nét iets te vergezocht, de personages nét iets te extreem en de dialogen soms wat misplaatst), kan ik ook een aantal dingen aanstippen die ik waardeer in Deck the Halls.

Man-vrouw-verschil

Het verhaal is volledig bedacht vanuit een primair man-vrouw-verschil. De film predikt het idee dat mannen eerder geneigd zijn zich bezig te houden met hun ego en dat ze willen ‘winnen’ en dat vrouwen meer op het sociale gericht zijn. Of je het hier nu mee eens bent of niet, ik vond het zeker herkenbaar.

Simpel uitgangspunt

Buurman Buddy Hall (Danny DeVito) handelt in deze film vanuit een dodelijk simpel uitgangspunt: hij wil met zijn huis gezien worden door het programma My Earth, de voorloper van Google Earth. Dat vind ik wel grappig. Bovendien is hij een erg laconiek karakter, wat me ook wel aanstond.

Herkenbare emoties

Steve Finch (Matthew Broderick) beleeft hele andere – herkenbare – emoties. Hij probeert dat wat er in zijn omgeving gebeurt en wat hem niet bevalt, met alle macht te bestrijden maar faalt daar compleet in. Deck the Halls laat perfect zien hoe zo’n situatie vaak verloopt. Hoe je uiteindelijk dan toch maar beter vrienden kan worden met je vijand.

Traantje

Verder is er nog een mooie scène, die hoe cliché ook, me toch een klein traantje bezorgde in deze verder helemaal-niet-zo-geweldige-kerstfilm. Het heeft met een motel te maken. Meer ga ik er niet over uitweiden. Maar hierdoor geeft Deck the Halls uiteindelijk toch dat warme familiegevoel. Hoe kan het ook anders, in een kerstfilm. Het is bijna een verplichting.

Concluderend

Deze b-kerst-familiefilm – net als vele andere in dit genre – geeft gemiddeld plezier, herkenbare emoties, laat een typisch mannenprobleem zien en bevat minstens één mooie scène. Een echte aanrader kan ik het niet noemen, maar hij kan prima door als ‘ertussen’.

Link naar Deck the Halls.