Why Him? klinkt als een typische girls movie, maar de naam James Franco schepte bij mij hogere verwachtingen. En terecht, zo blijkt. Franco speelt miljonair Laird Mayhew die zijn gestoorde karakter in volle glorie laat zien aan de vader van zijn vriendin: Ned Fleming (Bryan Cranston). Daarmee creëert Laird de ideale nachtmerrie voor de man die zijn lievelingsdochter liever helemaal niet weggeeft. Lees verder
Categorie: Comedy
Permanent Vacation (Jim Jarmusch) (1980)-> Geniaal
Eind jaren zeventig in New York, zie je in deze film met duidelijk verouderde beeldkwaliteit. Maar dat heeft wel zo zijn charme vind ik. Het is een typische Jim Jarmusch; lekker vaag en met inside jokes. Inclusief spannende tonen op de achtergrond voor de versterking van de emoties en gevoelens van de hoofdpersonen.
Lees verder
Finding Dory (Andrew Stanton, Angus MacLane) -> Avontuurlijk
Een onderontwikkeld en ondergewaardeerd blauw zweempje met geheugenproblemen, komt in het reine met zichzelf en de gemeenschap. Dat is in het kort Finding Dory.
Lees verder
Date Night (Shawn Levy) (2010) -> Wonderlijk
Persoonlijk ben ik wel fan van Steve Carell. Dit gaf de doorslag voor mij om naar Date Night te kijken. Het blijkt een wonderlijke comedy. Een beetje vergezocht zijn de situaties waar hij – Phil Foster – en zijn vrouw Claire (Tina Fey) tijdens hun date night in belanden wel, maar teleurgesteld word je niet. Daarnaast zit er nog een glansrijk bijrolletje in voor Mark Wahlberg.
Lees verder
T2 Trainspotting (Danny Boyle) -> Chaos
Lang lang geleden zag ik Trainspotting. Wat ik me herinner is dat die erg goed was omdat het zo verwarrend was om naar te kijken. In de opvolger zie je dezelfde flashback-techniek toegepast, maar deze keer is het trucje simpelweg mislukt. Erg verwarrend vind ik T2 niet en dat is dus een minpunt. De film bevat vooral erg veel chaos en afstotende beelden.
Lees verder
Walking on Sunshine (Max & Dania) (2014) -> Ultravrolijk
Zit je in de spreekwoordelijke put? Heeft het leven al veel van je gevraagd deze week en wil je even ont-stressen? Zet dan Walking on Sunshine aan (op Netflix). Een La La Land-achtige vrolijkheid staat je ermee te wachten. Lees verder
The Fundamentals of Caring (Rob Burnett) -> Bijna indrukwekkend
Paul Rudd is in The Fundamentals of Caring een mislukte schrijver die een nieuw zingevend bestaan voor zichzelf zoekt en er daarom voor kiest om verpleger te worden. Zijn eerste cliënt is een lichamelijk gehandicapte tienerjongen met wie hij snel een goede band ontwikkelt. Lees verder
Fifty Shades Darker (James Foley) -> Als een sprookje
De eerste verfilming van de boeken van E.L. James: Fifty Shades Of Grey, vond ik al tegen ieders verwachtingen en alle critici in, erg leuk. Toevallig nog één andere filmfanaat met mij, en dus wilden we ook Fifty Shades Darker. Valentijnsdag lijkt me een goede dag om deze film eens te bespreken. Lees verder
Paterson (Jim Jarmusch) -> Diepe humor
Alle films die ik tot nu toe van Jim Jarmusch heb gezien, zijn mij goed bevallen. Het leuke is dat elke film van hem weer compleet anders is. Maar allemaal hebben ze een vreemde en wat neerslachtige vorm van humor in zich, wat ik erg kan waarderen. Dat is ook hier het geval, waar Engelse bulldog Marvin een duidelijke stempel zet op het leven van amateur-poëet Paterson (Adam Driver). Lees verder
Zootropolis (Byron Howard, Rich Moore) -> Ongetemd leuk
De dieren in Zootropolis zijn allemaal geëvolueerd. Ze zijn persoonlijkheden geworden, met serieuze beroepen, net als de mensheid. Maar dat lijkt een keerpunt te bereiken op het moment dat konijn Judy (Ginnifer Goodwin) probeert om agent te worden. Lees verder
Dutch
English
French
German
Italian
Japanese
Spanish