Jaar: 2018
Regisseur: Yorgos Lanthimos

Een leuk kostuumdrama, denk je misschien. De nadruk ligt inderdaad op dat tweede woordje: drama. Leuk? Misschien. Kostuums dragen ze ook ja.

Grappig

Laat ik beginnen bij het begin. Het begin van de film is ronduit grappig. Ik heb me erg vermaakt met de pruiken, de dommigheid van koningin Anne, de modderscène (die ook in de trailer voorkomt), vreemde formaliteiten en stout gedrag.

Dierenleed

Vervolgens komt er wat dierenleed voorbij, waarvan je nog zou kunnen zeggen: het kan vriendelijk bedoeld zijn. Dit dierenleed wordt helaas groter en duidelijker. Althans, je ziet er meer van in de film. Zelf leed ik soms ook een beetje, niet alleen om de dieren, ook om wat viezige beelden. Denk aan een met blauwe taart besmeurde mond en een emmer met kots.

Adembenemend

Voor het oog is The Favourite los van dat dierenleed en je eigen kijkleed hier en daar, wel geweldig. Dat paleis waarin koningin Anne, haar personeel en haar twee vrouwen wonen is fantastisch en sommige beelden samen met de – soms – prachtige kleding vond ik adembenemend.

Niet traditioneel

Het gekke en tegelijk ook originele aspect aan de film is het niet-traditionele verloop ervan. Tegen het einde van de film zit je met je handen in het haar en je ogen uitgepuild van verbazing: wat is er gaande? Van alles ja. Deborah Davis en Tony McNamara zijn lekker los gegaan met hun script.

Voordelen

Bovendien door zowel Rachel Weisz als Emma Stone geweldig goed vertolkte rollen. Vooral die van Emma Stone, Abigail in de film. En je krijgt véél met The Favourite: drama, comedy, liefde en ziekelijke valsheid. Het enige dat je niet krijgt? Een moraal.

Concluderend

Hoewel ik het bij tijd en wijle minder prettig vond om naar te kijken, is de film een waar spektakel. Dat je waarschijnlijk niet wilt missen. Echte fictie, zoals ik het niet vaak meer zie. Aanrader.

IMDb naar The Favourite.