Jaar: 2001 Regisseur: David Lynch
Voor velen waarschijnlijk bekend terrein, maar zelf had ik deze beroemde Lynch-film nog nooit gezien. Nieuwsgierig maar ook lichtelijk benauwd voor de ‘enge’ scènes, ging ik in de bioscoopzaal zitten.
Balans
Zoals altijd, blijkt zo’n film totaal anders dan wat je je erbij voorstelt. Ik was bang voor één enge scène, maar de hele film heeft als rode draad ‘angst’. Wat ik eigenlijk een meevaller vond. Een enge scène en dan weer een normale en vice versa, houdt de sfeer in balans.
Liefde
Naast balans, is er liefde. Verrassende, woeste, jaloerse (zo blijkt naderhand) maar ook opwindende en verbindende liefde. Erg leuk vond ik dit. Het was een verrassende karakterontwikkeling die ik niet zag aankomen.
Gestoord
Het laatste half uur verandert de film in een psychedelische achtbaan. Eerdere mysterieuze props en verhaallijnen komen terug, waardoor je op een bizarre, gestoorde wijze meer helderheid krijgt. Dit onderdeel van de film vond ik zeer verwarrend, maar ook erg stoer. Weinig filmmakers voelen zich zo vrij als Lynch om uit de standaard verhaallijn te stappen.
Cast
Dit alles wordt gespeeld door onder andere een jonge Naomi Watts in de hoofdrol als Betty. Haar medespeler Rita (Laura Harring) kende ik niet als actrice maar het schijnt dan ook zo te zijn dat ze het meest bekend is geworden door deze rol in Mulholland Drive. Het neefje van documentairemaker Louis Theroux ga je ook tegenkomen: Justin Theroux, als de coole filmmaker Adam.
Bijzonder
Een bijzonderheid die ik ontdekte aan de film, is dat David Lynch Mulholland Drive heeft opgedragen aan Jennifer Maria Syme, de ex-vriendin van Keanu Reeves, die in een auto-ongeluk in Los Angeles overleed in ditzelfde jaar. Syme werkte voor Lynch en speelde mee in Lost Highway.
Boeiend
Na afloop van de film realiseerde ik me dat ik eigenlijk weinig ken van Lynch zijn werk, behalve zijn Twin Peaks-series en Elephant Man. En na het zien van The Art Life is het alleen maar extra leuk om een film van hem te zien, doordat ik dan direct denk aan zijn unieke, boeiende persoonlijkheid.
Conclusie
Kijken naar Mulholland Drive vond ik fascinerend en maakt me nieuwsgierig naar Lynch zijn andere films die ik nog niet ken. Aanrader.
IMDb naar Mulholland Drive.
Een gedachte over “2 min. lezenMulholland Drive: psychedelisch”