Nadat ik jarenlang van mensen moest horen hoe goed Zelig wel niet was, de film eindelijk gezien. Ik kan begrijpen dat mensen dit een goede film vinden en ik vond het zelf ook wel oké maar niet fantastisch. Het is fictie, gemonteerd als documentaire. Dat vind ik leuk.

Woody Allen speelt hier zelf de hoofdrol in als een gestoorde man (Leonard Zelig) die ieders hoofd op hol brengt door zijn opvallende en afwijkende gedrag. Als een kameleon neemt hij de gedaantes aan van zijn gesprekspartner.

Het is een leuk psychologisch experiment dat Woody Allen hier uitvoert.

Zelig is in zwart-wit en het verhaal van Leonard Zelig is voorzien van historische beelden, in 1982 (toen de film gemaakt werd) was dit nog technisch ingewikkeld om door de opgenomen film heen te monteren.

Aanrader? Mwah.

Link naar IMDb-pagina hier.