Jaar: 2019 Regisseur: Woody Allen
Op de avond dat ik A rainy day in New York zag, alweer weken geleden, regende het toevallig, net als vandaag. Dat maakt het kijken deze Woody-film makkelijk. Je kunt je lekker inleven. Lees verder
Tag: woody allen
Wonder Wheel: prima
Jaar: 2017 Regisseur: Woody Allen
Hoewel de berichten over deze nieuwe Woody Allen-film niet zo positief klonken, was ik toch wel benieuwd naar Wonder Wheel. Het enige dat ik vreesde was een té dramatische film.
Lees verder
Vicky Christina Barcelona: polyamoreus
Jaar: 2008 Regisseur: Woody Allen
Tijdens de eerste minuten van Vicky Christina Barcelona, herinnerde ik me dat ik de film al eens eerder had gezien, lang geleden. Toch bleef ik kijken. Het was opnieuw erg leuk om te zien.
Lees verder
Les amours imaginaires (Heartbeats) (Xavier Dolan) (2010) -> Gaypridefilm
Les amours imaginaires leek me een interessante artistieke film, en wat blijkt? Dat is het ook. Deze coming-of-age-achtige film gaat over drie vrienden met onuitgesproken seksuele verlangens: een driehoeksverhouding. Gegoten in een artistiek jasje. Dit is een zeer geschikte gaypride-film.
Lees verder
Cafe Society (Woody Allen) -> Sfeertje
Bobby (Jesse Eisenberg) droomt van een filmcarrière en bezoekt daarom zijn succesvolle oom Phil Stern (Steven Carell) in Hollywood, want die heeft daar alle contacten. Dat plan verdwijnt snel naar de achtergrond, want Bobby wordt verliefd: op Vonnie (Kristen Steward), de secretaresse van zijn oom.
Lees verder
Everyone says I love you (Woody Allen) (1996) -> Over de top
Deze film en musical van Woody Allen had ik lang geleden al eens gezien, maar maakte toen niet zoveel indruk. Het is wel een leuke film, maar de extreem vrolijke en nostalgische liedjes en dansjes maken het wat over de top.
Lees verder
Sweet and Lowdown (Woody Allen) (1999) -> Gitaren en romances
Dit is de Woody Allen zoals je een Woody Allen-film gewend bent: de stijl, de (jazz-)muziek en het thema liefde. En Sean Penn speelt erin. Dit maakt Sweet & Lowdown een film die moeilijk te weigeren valt.
Lees verder
Zelig (Woody Allen) (1983) -> Fictieve docu
Nadat ik jarenlang van mensen moest horen hoe goed Zelig wel niet was, de film eindelijk gezien. Ik kan begrijpen dat mensen dit een goede film vinden en ik vond het zelf ook wel oké maar niet fantastisch. Het is fictie, gemonteerd als documentaire. Dat vind ik leuk.
Magic in the moonlight (Woody Allen) -> Niet de allerbeste
Magic in the moonlight is niet de beste creatie van Woody Allen. Colin Firth maakt het draaglijk. Toch zit er in Magic in the moonlight ook iets goeds. Lees verder
Fading Gigolo (John Turturro) -> Woody-stijl
Dit lijkt een typische Woody Allen film en toch is het dat niet. Dat Woody Allen vaker in zijn eigen films speelt en dat Fading Gigolo over het spel tussen man en vrouw gaat – iets waar Woody Allen het graag over heeft – zet je op het verkeerde been. Lees verder