‘Twin Peaks: Fire Walk with me’ is de laatste Twin Peaks die de wereld geschonken is. Met de film wordt aan Twin Peaks kijkende, verwarde personen meer duidelijkheid gegeven over het verhaal in de serie. Klinkt goed zou je denken, toch had wat mij betreft de film vergeten kunnen worden.
Vooral omdat de serie zo fantastisch is. Twin Peaks gaat over de moord op Laura Palmer, een meisje uit Twin Peaks, een stad die omgeven is door bos. De moord wordt in het tweede deel van de tv-serie opgelost.
De art-direction is in zowel de serie als film heel mooi waardoor ook de serie meer wegkijkt als een film. Daarnaast is Twin Peaks cult. Ik houd van die producties uit de jaren negentig.
Twin Peaks heeft veel opvallende karakters, waaronder special agent Cooper (Kyle MacLachlan) die bijzonder vriendelijk is naar iedereen en in een soort telegramstijl praat. Het woord ‘idiosyncratic’ uit de beschrijving, ga je op den duur zeker begrijpen: ‘An idiosyncratic FBI Agent investigates the murder of a young woman in the even more idiosyncratic town of Twin Peaks.’
In het stadje heeft iedereen verkering en hopt ook gemakkelijk van de ene naar de andere partner. Ook zijn er een paar ‘gekken’. De meeste bewoners liegen gemakkelijk omdat ze allemaal wel iets te verbergen hebben, met als uitzondering Agent Cooper.
Naarmate de afleveringen vorderen in deel 2, wordt het minder bijzonder. De verhalen worden een beetje gek en het was al gek vanaf aflevering 1. Ook duurt deel 2 erg lang (22 afleveringen).
De film is precies zoals de serie gemaakt en met grotendeels dezelfde acteurs, dat maakt het leuk om naar te kijken. Maar er komen wat onrealistische verhaallijnen in voor die me herinneren aan het kijken naar soaps. Ik denk dat het beter had gekund en er niet genoeg tijd aan is besteed, of David Lynch e.a. hadden geen idee hoe ze het verhaal konden afronden en dus kozen ze dit.
Als je benieuwd bent naar de film, start dan met kijken naar de series 1 en 2.
Link naar de IMDb-pagina.
0 gedachten over “2 min. lezenTwin Peaks: Fire Walk With Me (1992) (David Lynch) -> Minder sterk”