Rutger Hauer in zijn jonge jaren: wie wil daar nu niet naar kijken? Het is gek maar verder dan enkele scènes uit Turks Fruit tijdens een media-vak op de middelbare school en veel verhalen over deze film, was ik nooit gekomen. Neerlands bekendste film, naar het boek van Jan Wolkers, had ik nog nooit van begin tot eind gezien! Hoog tijd dus om eens te zien wat de film daadwerkelijk brengt..

Het verhaal verbaasde me eigenlijk alleszins. Dacht ik nog dat dit een film was die draaide om seks, zonder veel inhoud en met als basis de jonge Monique van de Ven die je er naakt in kunt zien – kwam ik nu achter dat er toch veel meer is. Turks Fruit heeft verrassend genoeg wat diepgang. Zij het op een wat vreemde manier gebracht.

Persoonlijk vind ik het heerlijk om naar films te kijken die in de jaren zestig, zeventig of tachtig in Amsterdam zijn opgenomen. De sfeer van de stad is op dat moment zo anders. De kleding van de Amsterdammers uit die tijd kan ik waarderen, de auto’s, het interieur van de huizen. Daarvoor krijgt deze jaren zeventigfilm al gratis pluspunten.

Het verhaal: hoofdpersoon Eric (Rutger Hauer) is een kunstenaar die het concept van seks erg ruim neemt. Hij verslindt de ene na de andere vrouw. Toch was hij ooit verliefd op iemand. Namelijk op Olga (Monique van de Ven). Je ziet in de film hoe hun romance verloopt. Waarom de film Turks Fruit heet, ontdek je pas tegen het einde van de film.

Wat je kunt verwachten:
– Geen chronologische vertelling
– Veel naakt
– Veel seks
– Verkrachting (!) – dat was in de jaren zeventig wellicht nog geaccepteerd (?)
– Onbestemde scènes
– Passie
– Liefde
– Liefdesverdriet

Aanrader? Jawel, het plot is sterker dan verwacht, maar het is wel een vreemde film. Desalniettemin is Turks Fruit een onderdeel van onze Nederlandse (film/cultuur)geschiedenis en daarom raad ik de enkeling met mij die deze film nog niet kent, toch aan om het even te bekijken.

Link naar Turks Fruit.