Ik noem deze film ontroerend, maar dat betekent niet dat het een tranendal is en een opeenstapeling van dramatische scenes. Het is meer ontroerend van mooiheid. Violist Laerte (Lázaro Ramos) wil graag bij het grootste orkest van Brazilië spelen, maar heeft faalangst. Noodgedwongen komt hij in een achterstandswijk terecht waar hij jongeren vioolles gaat geven. Dit geeft hem een andere kijk op zijn leven.
Lees verder
Tag: movie
Sins of the Mother (Paul A. Kaufman) (2010)-> Persoonlijk
Sins of the Mother is zo’n film op de scheidslijn van slecht. Ik kan me voorstellen dat sommigen dit een B-film vinden, en dat is het ergens ook wel een beetje. Zeker de manier waarop de dialogen gevoerd worden is in het begin een beetje wennen, en niet supersterk geacteerd. Toch vond ik Sins of the Mother een hele mooie film. Doordat het een intiem verhaal is over de verstoorde band tussen een moeder en dochter.
Lees verder
Divines (Houda Benyamina) -> Heftig
Divines gaat over Dounia (Oulaya Amamra), een stoer meisje uit een hele arme wijk aan de rand van Parijs. Haar leven is niet wat ze er van verwachtte met haar labiele moeder die steeds weer met een andere man gaat, en waardoor Dounia door anderen een bastaard wordt genoemd. Op school is ze daarom een rebel, en op straat ook. Haar leven wordt steeds heftiger.
Lees verder
The Reader (Stephen Daldry) (2008) -> Complex verbond
Naar The Reader was ik, sinds ik er een keer over gelezen had, benieuwd. En niet onterecht. De film is alleen een stuk minder onschuldig en eenvoudig dan je aanvankelijk verwacht. Ja, in het begin gaat het over een jongen die een vrouw voorleest en de twee komen elkaar jaren later weer tegen. Maar dit dekt niet de lading. Het tweede deel van de film krijgt namelijk een andere intensiteit en complexiteit, die voortduurt tot het eind.
The Salesman (Asghar Farhadi) -> Meeslepend
The Salesman is een film waar ik spontaan in belandde. De enige reden die ik daarvoor had was dat het over theatermakers zou gaan. Eenmaal in de bioscoopstoelen las ik pas de beschrijving van de film en werd het woord theatermakers niet genoemd. Het bleek over een dakloos geworden Iraans echtpaar te gaan wiens leven op de kop wordt gezet door een prostituee. Verwarrend. En dan nog de opmerkelijke titel ‘The Salesman’. Wat zou het me nou brengen? Lees verder
Frantz (François Ozon) -> Interessant
Vaak vind ik documentaires logischerwijs interessant, maar dit keer geldt dat voor de speelfilm Frantz. De film was een beetje een gokje, omdat ik niet erg houd van dramafilms, maar het feit dat François Ozon ook de maker is van Swimming Pool en Jeune & Jolie, wekte mijn interesse. Lees verder
La La Land (Damien Chazelle) -> Vrolijk
Deze film is echt het toppunt van vrolijkheid. En dan niet volwassen, acceptabele vrolijkheid, maar kinderlijk schaamteloze, dat-genre-dat-je-vergeten-was-vrolijkheid.
Lees verder
Out of Love (Paloma Aguilera Valdebenito) -> Destructieve liefde
Out of Love is een indrukwekkende Nederlandse productie over de relatie tussen Nikolai (Danil Vorobyov) en Varya (Naomi Velissariou). Pas na het eerste kwartier merk je dat de film zich in Nederland afspeelt. Tot die tijd valt dat niet echt op doordat de twee alleen Engels met elkaar praten en je geen typische beelden van weilanden, Utrecht, of Amsterdam ziet.
Lees verder
Collateral Beauty (David Frankel) -> Kerstkazerig
Ok, Will Smith krijgt al voordat hij zijn mond opentrekt een applaus van me, maar toch heeft hij deze film niet naar grote hoogten gebracht. Het verhaal is erg gefocust op drama en daaraan toegevoegd wat kerst-diepgang. Zoals men graag ziet in de decembermaand. Lees verder
Hoge hakken, echte liefde (Dimitri Frenkel Frank) (1981) -> Hollands glorie
Voor wie ervan houdt om in het Nederlands filmarchief te duiken, is Hoge Hakken, echte liefde een aangename keuze. Rijk de Gooyer speelt hierin de rijke baas Semijns, die zich transformeert om zich eens ongestoord tussen het gewone volk te bewegen. Zijn luxe leven is hem begonnen te vervelen.
Lees verder
Dutch
English
French
German
Italian
Japanese
Spanish