À bras ouverts (met open armen) heeft precies het luchtige karakter van de gemiddelde Fransman. Schrijver Jean-Etienne (Christian Clavier) wonend in een kast van een huis samen met zijn rijke vrouw Daphné (Elsa Zylberstein), publiceert zijn nieuwste boek genaamd ‘À bras ouverts’. Terwijl hij het boek presenteert in een tv-programma neemt zijn concurrent hem onder vuur, en spot hij met het feit dat Jean-Etienne schrijft over het helpen van arme mensen, maar dat in de praktijk nooit zal doen. Het gevolg is een verrassend avontuur voor Jean-Etienne en zijn gezin.
Lees verder
Tag: filmreview
The Teacher (Ucitelka) (Jan Hrebejk) -> Zuigend
Naar The Teacher was ik benieuwd. Een film die zich afspeelt in Bratislava, Slowakije zie ik niet vaak. Hoofdpersoon is lerares Mária (Zuzana Mauréry), een bitch van de hoogste klasse. Omdat ze weduwe is, vindt ze het acceptabel om haar leerlingen en hun ouders te gebruiken voor haar eigen huishouden.
Lees verder
The Circle (James Ponsoldt) -> Modern
Net als A Hologram For The King is The Circle een verfilming van een boek van Dave Eggers. Het is één van mijn favoriete boeken, het geeft namelijk een interessant beeld van hoe het is om voor een vooruitstrevend technologisch bedrijf te werken en roept discussie op over hoever we willen gaan in technologische vernieuwing. Daarom was ik ook benieuwd naar de film.
Lees verder
Song to Song (Terrence Malick) -> Dromerig
Song to Song is een stuk minder vermoeiend voor het oog dan Terrence Malick zijn vorige speelfilm: Knight of Cups. Dit keer is de setting meer dromerig en muzikaal. Het is een filosoferende film over het leven. Dat wil zeggen: over schuldgevoel, verraad, kiezen voor liefde, het kwetsen van mensen, verwachtingen van ouders, depressiviteit, vrijheid, onbezorgdheid en het maken van carrière.
Lees verder
Get Out (Jordan Peele) -> Boypower
Deze keer geen girlpower maar boypower. Hoewel beiden geslachten er wat van kunnen in deze film. Ik keek er niet echt naar uit om Get Out te kijken, omdat horror nou eenmaal niet mijn favoriete genre is. Mijn nieuwsgierigheid won het echter van mijn afkeer van het genre. De zogeheten ‘horrorhit van het jaar’ wilde ik kunnen begrijpen of tegenspreken. Lees verder
His Girl Friday (Howard Hawks) (1940) -> Haantjeshumor
Van alle zwart-witfilms die ik gezien heb, is dit veruit de leukste. De acteurs zijn zo geweldig, dat je geen moment stil hoeft te staan bij het feit dat je kijkt naar iets uit 1940. Lees verder
My Neighbor Totoro (Hayao Miyazaki) (1988) -> Schattigheid
Één van de beste Ghibli’s? De kenners zeggen dat dit ‘m is. Hoewel ik enkele animé uit de Ghibli Studio gezien heb, stond My Neighbor Totoro nog op mijn watchlist. Nu kan ik er zelf over meepraten. Het blijkt een erg schattige film.
Lees verder
Soldaat van Oranje (Paul Verhoeven) (1977) -> Bevrijdingsdagfilm
Soldaat van Oranje is één van Nederlands beste films, en toch had ik deze film van Paul Verhoeven nog niet eerder gezien. En wat is er nu beter dan een verhaal over WOII op deze dag te zien? Niets inderdaad. Lees verder
Ghost in the Shell (Rupert Sanders) -> Onstuimig
Direct na de start van Ghost in the Shell realiseerde ik me dat dit een intense en onstuimige film is. Een stuk minder normaal dan ik me had voorgesteld. Het is allesbehalve normaal. Je wordt ingekapseld in een nieuw soort wereld: de wereld van de robots en technologie. Het Japan van de toekomst, volgens deze remake van de gelijknamige animatie uit 1995 (die ik niet gezien heb). Niet een superrelaxt filmpje om bij achterover te hangen.
Lees verder
Vind die domme trut en gooi haar in de rivier (Ben Brand) -> Langzaam
Alleen al de opvallende titel motiveert om deze film te zien. Ook het plot – een vijftienjarige jongen post een video op Youtube van zijn zusje die puppies in de rivier gooit, de video gaat onverwacht viral en nu moet hij omgaan met de gevolgen – is interessant. Het enige probleem met deze film is dat je erg lang moet wachten voordat je de resultaten ziet van de ondoordachte actie van hoofdpersoon Remco (Nino den Brave).
Lees verder