Jaar: 2018 Regisseur: Alfonso Cuarón
Roma moést ik van de filmwereld kijken. Maar bij gebrek aan een onbedwingbare interesse voor de film, duurde het even voordat ik dit deed. Lees verder
Tag: filmhuisfilms
The Leisure Seeker: lief
Jaar: 2017
Regisseur: Paolo Virzì
Zelden zag je zo’n romantisch stel op leeftijd. John (Donald Sutherland) en Ella Spencer (Helen Mirren) weten dat het einde van hun leven nabij is, en daarom besluiten ze even te ontsnappen aan de doktersbezoeken en andere zorg om hen heen: ze gaan samen op hun laatste rondreis.
Lees verder
Call me by your name: lief
Jaar: 2017
Regisseur: Luca Guadagnino
Abrikozensap, gepelde eitjes en vers gevangen vis. Boeken lezen in de schaduw, fietstochten die nergens naar leiden en zwemmen als je er zin in hebt: Call me by your name toont de ontspannen zomer van een Amerikaans-Italiaanse Joodse familie in het noorden van Italië. Muzikaal begeleid door het prachtige pianospel van de zeventienjarige hoofdpersoon Elio (Timothée Chalamet). Lees verder
The Dreamers: prachtig
Jaar: 2003
Regisseur: Bernardo Bertolucci
Door The Dreamers was ik al geobsedeerd, voordat ik de film zag. De foto’s vond ik prachtig en fascinerend. Nu ik deze boekverfilming van The Holy Innocents (Gilbert Adair) eenmaal bekeken heb, is The Dreamers direct mijn favoriet. Films als deze, ik wilde dat ze vaker gemaakt werden.
Lees verder
The Party: confronterend
Jaar: 2017
Regisseur: Sally Potter
The Party is veruit het minst plezierige feestje dat ik ooit zag. De genodigden halen allemaal een lijk uit de kast. Onder het genot van een glaasje bubbels. Lees verder
Happy End: té dramatisch
Jaar: 2017
Regisseur: Michael Haneke
Vrijdagmiddag in Rialto betekent bejaardenmiddag, zeker met een film over doodgaan. Waar ik pas al kijkende achter kwam. Ik kreeg wel een hint toen ik in de bioscoopstoel zakte: de vrouw achter me praatte over een vriendin die euthanasie zou plegen. De stemming zat er al goed in.
Lees verder
The Only Living Boy in New York (Marc Webb) -> Elitair
Echt iets voor de elite, deze film. Even lekker intellectueel doen. The Only Living Boy in New York, was precies zo leuk als ik verwachtte. Een film over slimme en minder slimme schrijvers in New York. En hun verknipte levens.
Lees verder
Harmonium (Fuchi ni tatsu) (Kôji Fukada) -> Schokkend
Harmonium is een prachtige Japanse film, met schokkende gebeurtenissen. Hoewel het een dramafilm is met een serieus onderwerp, ligt dit er niet teveel bovenop. Je kunt ook af en toe lachen.
Lees verder
Loving (Jeff Nichols) -> Relevant
Loving vertelt het waargebeurde verhaal van Mildred (Ruth Negga) en Richard Loving (Joel Edgerton) die een gemixt stel zijn in de staat Virginia. Ze trouwen, maar deze staat accepteert dat in de jaren zestig nog niet. Het wonen in Virginia wordt ze daarom erg moeilijk gemaakt.
Lees verder
Paterson (Jim Jarmusch) -> Diepe humor
Alle films die ik tot nu toe van Jim Jarmusch heb gezien, zijn mij goed bevallen. Het leuke is dat elke film van hem weer compleet anders is. Maar allemaal hebben ze een vreemde en wat neerslachtige vorm van humor in zich, wat ik erg kan waarderen. Dat is ook hier het geval, waar Engelse bulldog Marvin een duidelijke stempel zet op het leven van amateur-poëet Paterson (Adam Driver). Lees verder
Dutch
English
French
German
Italian
Japanese
Spanish