Jaar: 2005
Regisseur: Mike Binder
Als je Kevin Costner ziet, dan denk je aan.. The Upside of Anger. Niet echt nee. Toch is het jammer als deze film die op Netflix staat, aan je aandacht ontsnapt.
Lees verder
Tag: drama
Downsizing: bizar
Jaar: 2017
Regisseur: Alexander Payne
Weleens zorgen gemaakt over het wereldvoedselprobleem? Dan is Downsizing jouw film. Hoewel op een bizarre manier. Ik had een commerciële Hollywoodproductie verwacht a la ‘Honey I Shrunk the Kids‘ (1989) – die overigens wel heel leuk is – maar Downsizing is net even anders. De trailer is voor de verandering eens níet representatief voor de film. Lees verder
Rain Man: warm
Jaar: 1988
Regisseur: Barry Levinson
Dat Rain Man gaat over een hoogbegaafde man wist ik. Maar de film blijkt verder te gaan dan dat. Raymond (Dustin Hoffman) is hoogbegaafd én sociaal onderontwikkeld. Hij komt over als een soort geestelijk gehandicapte, maar is in werkelijkheid het tegenovergestelde.
Lees verder
Three Billboards Outside Ebbing, Missouri: vermakelijk
Jaar: 2017
Regisseur: Martin McDonagh
Dit is veruit de grappigste dramafilm die ik ken. Het contrast in emoties dat Three Billboards Outside Ebbing, Missouri oproept, is erg groot. Enerzijds is er ernstig drama, geweld, depressie en mishandeling. Anderzijds is er ultiem droge humor. Ik moest tijdens de film vaak keihard lachen, maar na de film juist bijkomen van alle narigheid die ik had gezien.
Lees verder
Scent of a Woman: onstuimig
Jaar: 1992
Regisseur: Martin Brest
Deze parel kwam ik tegen op Netflix. Hoewel ik nooit van de titel gehoord had, wekten de filmbeelden een goede indruk. Een hoofdrol voor Al Pacino klonk veelbelovend en met Philip Seymour Hoffman in een film – die nog erg jong is in 1992 – doe je mij een plezier.
Lees verder
The Good Girl: depressief
Jaar: 2002
Regisseur: Miguel Arteta
The Good Girl was een verrassende kijkervaring. Terwijl ik een simpele dramafilm met romantiek verwachtte, was dit toch een meer serieuze film. Depressie voert de boventoon in het leven van Justine (Jennifer Aniston), zelfs op haar gelukkigste momenten is ze nog niet opgewekt.
Murder on the Orient Express: mysterieus
Jaar: 2017
Regisseur: Kenneth Branagh
Afgelopen week zag ik in De Uitkijk deze film. Ik had al begrepen dat het gelijknamige boek van Agatha Christie beter is, maar het visuele aspect van Murder on the Orient Express trok me aan. De filmbeelden zagen er een beetje Wes Anderson-achtig uit, precies waar ik van houd. De film zelf viel me ook positief mee.
Lees verder
The Meyerowitz Stories (New and Selected): familiefilm
Jaar: 2017
Regisseur: Noah Baumbach
Deze familiefilm over wrok en rivaliteit tussen broers en zussen jegens hun vader (Dustin Hoffman) en diens kleiner wordende erfenis, trok me aan, mede door alle acteurs die erin spelen. De 7.1 op IMDb droeg bij aan mijn positieve beeld. Ik wilde The Meyerowitz Stories wel een kans geven.
Lees verder
The Party: confronterend
Jaar: 2017
Regisseur: Sally Potter
The Party is veruit het minst plezierige feestje dat ik ooit zag. De genodigden halen allemaal een lijk uit de kast. Onder het genot van een glaasje bubbels. Lees verder
Mommy: schrijnend
Jaar: 2014
Regisseur: Xavier Dolan
Toen Mommy draaide in de bioscopen, had ik de film helaas gemist. Met Cinetree kon ik Mommy nu alsnog bekijken, en ik was erg benieuwd. Xavier Dolan maakte ook Les amours imaginaires, waar ik enthousiast over was. Lees verder