Tijdens Trainwreck kun je vaak lachen. Hoewel het semi-romantische verhaal misschien niet enorm origineel in de oren klinkt, maken Amy Schumer en Bill Hader de film toch behoorlijk hilarisch. Amy Schumer heeft het script voor deze film geschreven, waarin ze een personage speelt met dezelfde voornaam.
Geniaal bedachte film over de dochter van god die de wereld wil redden van de schade die haar vader uit verveling aanricht. Het is erg grappig en gek.
Het eerste gedeelte van Youth, vind ik erg goed. Totdat het verhaal wat rare wendingen neemt. Zoals je gewend bent van Paolo Sorrentino is de film prachtig om naar te kijken. Maar door het laatste gedeelte vind ik dat de kijker wat vertwijfeld wordt achtergelaten, wat jammer is.
Dus een nieuwe James Bond-film. Ik geloof niet dat ik daar heel onbevooroordeeld naar kan kijken. Ik vind het al gauw leuk. En dan ook nog Léa Seydoux als Bond-girl. Spectre stelt niet teleur qua actie en spanning. 
Une Enfance is een mooie, maar aangrijpende film. Jimmy is een dertienjarige jongen die verwaarloosd wordt door zijn moeder en haar vriend, omdat zij elke avond feestjes geven thuis met veel drank. Jimmy is eraan gewend dat hij zijn broertje verzorgt.
Journey to the shore is een typische Japanse film, waarbij de dramatische ondertoon doorklinkt en alles moeilijk is. 
De centrale persoon in deze film is de belichaming van het woord hulpeloos. Ze lacht gedurende 98 minuten slechts enkele keren. Soms wordt het een beetje ongemakkelijk om naar te kijken, maar deze Nelly (Nina Hoss) is dan ook een getekende vrouw en in een moeilijke positie. Haar echtgenoot, voordat ze werd opgepakt door de Nazi’s en in een kamp terecht kwam, herkent haar na haar overleving niet meer terug.
Sicario gaat over de drugsoorlog op de grens tussen de V.S. en Mexico, door de FBI. Een vette film, maar wel met heel veel geweld.
Deze film met Adam Sandler is allesbehalve ingetogen. Het is een verhaal over de zanger Robbie Hart (Adam Sandler) die een gebroken hart heeft. Drew Berrymore speelt de rol van Julia Sullivan, een romantisch ingesteld lief meisje.
Dat Johnny Depp zo’n goede acteur is, is een verademing in deze film die overspoeld wordt door geweld. Persoonlijk word ik niet heel warm van de jaren tachtig vermommingen van de hoofdrolspelers in deze film, die Johnny Depp ook zeker niet mooier hebben gemaakt, maar het is wel opvallend voor het oog in ieder geval. En past perfect in het verhaal. Dakota Johnson en Benedict Cumberbatch daarentegen zijn wel hun aantrekkelijke zelf in de film.
