Song to Song is een stuk minder vermoeiend voor het oog dan Terrence Malick zijn vorige speelfilm: Knight of Cups. Dit keer is de setting meer dromerig en muzikaal. Het is een filosoferende film over het leven. Dat wil zeggen: over schuldgevoel, verraad, kiezen voor liefde, het kwetsen van mensen, verwachtingen van ouders, depressiviteit, vrijheid, onbezorgdheid en het maken van carrière.
Lees verder
Tag: cinema
His Girl Friday (Howard Hawks) (1940) -> Haantjeshumor
Van alle zwart-witfilms die ik gezien heb, is dit veruit de leukste. De acteurs zijn zo geweldig, dat je geen moment stil hoeft te staan bij het feit dat je kijkt naar iets uit 1940. Lees verder
Django (Etienne Comar) -> Muzikaal
Django is een speelfilm over jazzgitarist Django Reinhardt. Dit is niet alleen een paar acteurs en een mooi verhaal. De muzikale begeleiding die je erbij krijgt, bepaalt voor een groot deel de kwaliteit van de film. Je kunt voortdurend genieten van indrukwekkende, geniale gitaarsolo’s. Bovendien is Reda Kateb die de rol van Django speelt, een charismatische man die je als kijker in het verhaal trekt en houdt.
Soldaat van Oranje (Paul Verhoeven) (1977) -> Bevrijdingsdagfilm
Soldaat van Oranje is één van Nederlands beste films, en toch had ik deze film van Paul Verhoeven nog niet eerder gezien. En wat is er nu beter dan een verhaal over WOII op deze dag te zien? Niets inderdaad. Lees verder
Band of Robbers (Aaron Nee, Adam Nee) (2015) -> Vaag
Band of Robbers is best een vage film. Het is een knipoog naar de verhalen van Mark Twain over Tom Sawyer. De inmiddels opgegroeide Tom Sawyer (Adam Nee) en Huckleberry Finn (Kyle Gallner) proberen een schat te vinden. Dat wilden ze eigenlijk al jaren, maar doordat Huckleberry Finn in de gevangenis zat, kwam het er niet van. Nu doen ze een tweede poging, aangevoerd door Tom.
Lees verder
Keetje Tippel (Paul Verhoeven) (1975) -> Veranderlijk
Alle mannen zijn assholes in de jaren zeventig-film Keetje Tippel. Van begin tot eind is het verhaal dat deze film brengt, verbazingwekkend. Je valt van de ene in de andere sterk wisselende levensfase die Keetje (Monique van de Ven) doorgaat. Lees verder
Going in Style (Zach Braff) -> Humoristisch
Een film van Zach Braff! Je weet wel, die indrukwekkende vent in Garden State. Het viel me pas op bij de ondertiteling. Of hij het goed heeft gedaan? Jawel. Alleen jammer dat deze film een namaak is van het origineel uit 1979. Lees verder
Accepted (Steve Pink) (2006) -> Wel geinig
Accepted lijkt een typische highschool movie en hoewel het dat niet is – het gaat namelijk om leerlingen die starten op de universiteit – heeft het wel de sfeer van een dergelijke film. Jonah Hill was mijn motivatie om te kijken want ik vind hem een goede acteur. Het verhaal begint nogal standaard – met leerlingen die bezig zijn een fake ID te maken – maar de eindquote in deze film vind ik erg geniaal. Het kijken loont daarom de zogenaamde ‘moeite’. Lees verder
Lady Macbeth (William Oldroyd) -> Hard
Lady Macbeth is een klassiek verhaal gebaseerd op een boek van de negentiende eeuwse schrijver Nikolaj Leskov (‘Lady Macbeth of the Mtsensk’). Het enige dat ik vooraf wist van het verhaal was dat de hoofdpersoon een vrijgevochten vrouw is, in een tijd waar vrijgevochten vrouwen nog niet geaccepteerd werden en/of bestonden. Zeker na het zien van de trailer was ik benieuwd geraakt naar de film. Lees verder
The Interview (Evan Goldberg, Seth Rogen) (2014) -> Clichématig
De in 2014 omstreden film over een televisiepresentator en zijn collega die plannen smeden om de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un om zeep te helpen, viel mij erg tegen. Je wordt overspoelt met clichés en het verhaal verveelde me zo dat ik moeite moest doen om te blijven kijken.
Lees verder