Jaar: 2010
Regisseur: Hiromasa Yonebayashi
Van alle Ghibli’s die ik heb gezien, vind ik deze – Japanse naam Kari-gurashi no Arietti – tot nu toe de meest grappige en schattige. Lees verder
Tag: aanraders
Call me by your name: lief
Jaar: 2017
Regisseur: Luca Guadagnino
Abrikozensap, gepelde eitjes en vers gevangen vis. Boeken lezen in de schaduw, fietstochten die nergens naar leiden en zwemmen als je er zin in hebt: Call me by your name toont de ontspannen zomer van een Amerikaans-Italiaanse Joodse familie in het noorden van Italië. Muzikaal begeleid door het prachtige pianospel van de zeventienjarige hoofdpersoon Elio (Timothée Chalamet). Lees verder
Scent of a Woman: onstuimig
Jaar: 1992
Regisseur: Martin Brest
Deze parel kwam ik tegen op Netflix. Hoewel ik nooit van de titel gehoord had, wekten de filmbeelden een goede indruk. Een hoofdrol voor Al Pacino klonk veelbelovend en met Philip Seymour Hoffman in een film – die nog erg jong is in 1992 – doe je mij een plezier.
Lees verder
The Meyerowitz Stories (New and Selected): familiefilm
Jaar: 2017
Regisseur: Noah Baumbach
Deze familiefilm over wrok en rivaliteit tussen broers en zussen jegens hun vader (Dustin Hoffman) en diens kleiner wordende erfenis, trok me aan, mede door alle acteurs die erin spelen. De 7.1 op IMDb droeg bij aan mijn positieve beeld. Ik wilde The Meyerowitz Stories wel een kans geven.
Lees verder
The Party: confronterend
Jaar: 2017
Regisseur: Sally Potter
The Party is veruit het minst plezierige feestje dat ik ooit zag. De genodigden halen allemaal een lijk uit de kast. Onder het genot van een glaasje bubbels. Lees verder
Playtime: charmant
Jaar: 1967 Regisseur: Jacques Tati
Van deze film heb ik zin gekregen om voortaan in mantelpakjes, (nep-) bontjassen, op naaldhakjes en met hoedjes op door het leven te gaan. Tamelijk geweldig, zo elegant als álle vrouwen in Playtime gekleed zijn.
Lees verder
The Snowman: slinks
Jaar: 2017
Regisseur: Tomas Alfredson
Heel veel sneeuwpoppen komen voorbij in deze film, minimaal zeven. Inclusief een platte, op een dak van een auto, die vond ik wel origineel. Toch is de sneeuwpop niet om te lachen. Een sneeuwpop in The Snowman staat symbool voor een gepleegde moord.
Lees verder
The Big Sick (Michael Showalter) -> Droog
Voorafgaand aan The Big Sick had ik me niet verdiept in deze film. De filmzaal binnenlopend had ik daarom geen idee of ik een goede film kon verwachten, ik wist alleen dat al mijn vrienden het wilden zien. “Was dit nou een romantische comedy?” Controleerde ik bij mijn gezelschap, want zoiets kon ik me vaag herinneren. “Ja,” was het antwoord. Twee uur uur later wist ik het zeker: dit is een behoorlijke comedy ja. Lees verder
Batman: The Movie (Leslie H. Martinson) (1966) -> Komisch
De Bat-grot raakt nooit helemaal uit de mode, is het niet? Ik wilde deze Batman-film uit 1966 wel een kans geven. Naast humoristische woordkeuzes en komische dialogen, brengt Batman: The Movie meer om van te genieten. Lees verder
The Mermaid (Mei ren yu) (Stephen Chow) -> Bijzonder afwijkend
Zin in wat anders? Ga dan naar de Chinese versie van de kleine zeemeermin: The Mermaid. Het geeft je een nieuwe bijzondere, afwijkende filmervaring. Naast een diepzinnig plot, is de film ook voorzien van perfect uitgevoerde special effects. Lees verder