Er zijn weinig mannen bij wie ik baardgroei mooi vind staan. Laat nou juist de man van wie ik dit het laatst verwacht, Ben Stiller, de gelukkige zijn. Een goede vriendin van me liet weten niet zo gecharmeerd te zijn van deze acteur. Ik daarentegen, kijk graag naar films met Ben Stiller zoals Along came Polly, Meet the Fockers, Starsky & Hutch, Zoolander. Hij kan zichzelf goed belachelijk maken in een serieuze rol. Ook zijn collega-acteurs in de Frat Pack vind ik erg grappig.
Philomena (Stephen Frears) -> Heel mooi
Ik ben normaal niet zo fan van het genre human interest, een van de personages (Martin Sixsmith) heeft hier ook last van, maar deze keer kan ik het echt waarderen. Ik ga naar Philomena zonder een filmbeschrijving of trailer te hebben bekeken. Dat laatste doe ik trouwens nooit. Trailers vind ik veelal mislukte pogingen de film samen te vatten zonder teveel bloot te geven. Meestal zie je de beste scènes al, maar dan zonder strekking. Dat laat ik graag aan mij voorbij gaan, het maakt de filmervaring er niet spannender op.
Tijdens de eerste beelden van de film wordt mijn zicht belemmerd door twee vrouwen die het nodig vinden om in het donker hun plaatsen te vinden in mijn rij. Een gruwelijke daad. Lees verder
The Wolf of Wallstreet (Martin Scorsese) -> Drie uur waard
Nadat ik het Popcorn Panel* van het Parool gelezen had, was ik op het ergste voorbereid. Deze film zou te lang duren. Alles zou halverwege al verteld zijn. Nu ben ik iemand die vaak op ongeveer 66 procent het wel gezien heeft en het laatste deel dan met pijn en moeite wegkijkt. Dus was ik om mijzelf in bescherming te nemen in het gangpad gaan zitten. Meer voor het vrije gevoel. Bleek niet nodig te zijn.
Lees verder
The Lunchbox (Ritesh Batra) -> Onverwacht goed
Ik kan hier kort over zijn. Dit verhaal is eenvoudig, maar totaal niet saai om naar te kijken. De spanningsboog is perfect toegepast. Het beschrijft een liefdesverhaal en daarbij is gekozen voor een hele alternatieve manier. Ik weet niet hoe een inwoner van India naar deze film kijkt, omdat ik als Nederlander de typische Indiase cultuur al bijzonder vind om naar te kijken, maar ik geloof erin dat andere mensen deze film ook goed vinden. Het is ook niet zonder reden dat deze film al een tijd in de bioscopen van Amsterdam draait.
Aanrader voor als je een mooie, vriendelijke film over liefde wilt kijken.
Klik hier voor de IMDb-pagina.
Her: eng
Jaar: 2013 Regisseur: Spike Jonze
Mijn vuurdoop op het IFFR: het Internationaal Film Festival Rotterdam. Woensdagavond 22 januari 2014 reis ik door weer en wind af naar Rotterdam om de openingsavond van dit festival te beleven. Helaas zijn mijn vrienden en ik erg mobiel, dat wil zeggen, we doen vrij veel met onze fiets, wat betekent dat we niet met de auto maar met het OV naar Rotterdam gaan. Na de openingsfilm is er een borrel. Deze is ons niet gegund, blijkt achteraf. Hadden we maar een auto, dan hadden we tot diep in de nacht Rotterdam tot de wildste plek op Aarde gemaakt. Zoiets.
Lees verder
Venus in Fur (Roman Polanski) -> Niet zo goed als het lijkt
Roman Polanski. De maker van The Pianist en de klassieker Rosemary’s Baby. Deze naam schept verwachtingen. Hoopvol ga ik dan ook zitten in de bioscoopzaal.
De bioscoopervaring
Het is zaterdagmiddag en de Amsterdamse bioscopen zitten op zo’n weekenddag standaard vol met bejaarden – ik blijf het steeds vergeten. Lees verder